هی رفتیم و آمدیم و چیزهای مشترک ساختیم و تهش شد: "مشترک مورد نظر در دسترسِ شما نمیباشد..."
حالا هی فکر کنیم و اشک بریزیم و پوتینی که با بووت تو ست کردیم را بکشیم به پا و قدم زنان برویم توی کافهٔ روزهای دلگیر و با خودمان حرف بزنیم.
سفارش نسکافه بدهیم با شکر و لبخند بزنیم به دیگران و یادمان بیاید بازنده کسی بود که لبخندش جمع میشد و باید میز را حساب میکرد.
بعد خنده مان جمع شود و ببازیم به خودمان و خاطراتِ تو...
هی رفتیم و آمدیم و نشد یک "ماندن" بسازیم، یا اگر قرار به رفتن هم بود یک "رفتن مشترک..." نشد که نشد که نشد، و باز ما ماندیم و جای خالی تو، ولیعصرِ طولانی، خاطرات طولانی تر، و حسرت های سردترِ طولانی تر.
#محمد_یغمائی
@miimmagazine | مجله هنری میم
