من اصلا حوصله‌ی آدم‌های مرموز و نصفه و نیمه را ندارم... آدم یا | مجله هنری مـیم🍃
من اصلا حوصله‌ی آدم‌های مرموز و نصفه و نیمه را ندارم... آدم یا باید درست و حسابی بیاید و بماند، یا بی چک و چانه، خودش را بردارد و برود دنبالِ زندگی‌اش. من از آدم‌های بلاتکلیفِ شال و کلاه کرده‌ی رابطه‌ها بیزارم! بودنِ کسی که نه می‌شود روی حضور و حرف‌هایش حساب کرد، نه نسبت به آدم تعهد و علاقه‌ای دارد، به چه درد می‌خورد؟! من از آن دسته آدم‌هایی‌ام که سالها برای پیدا شدنِ آدمی لایق و شایسته‌ی همنشینی صبر می‌کنند، اما وقتی زمانش رسید، یک دانه پر و پا قرصش را برای خودشان انتخاب می‌کنند. از آن آدم‌هایی‌ام که دورشان را با هرکس و ناکس شلوغ نمی‌کنند، که برای حریمشان ارزش قائلند. که کیفیت را فدای کمیت نمی‌کنند. آدم‌هایی که دنبالِ ساخته شدنند نه سرگرمی. آنهایی که برای حفظ اصالت رابطه‌ها می‌جنگند. «همنشین» خوب است کم باشد، اما اصیل، اما منحصر به خودِ آدم... لطفا اینقدر به رسمِ عادت، آدم های اشتباهِ رابطه‌ها را کِش ندهید! آدم‌ها که کِش بیایند؛ ماهیتشان تغییر می‌کند، به ماهیت و اصالتِ آدم‌ها دست نزنید، همه‌ی آدم‌ها خوبند، اگر جایی که «باید و شاید» باشند! اجازه بدهیم آدم‌ها سرجای خودشان بمانند، با خودخواهی و لجاجتمان، پازلِ زیبای خلقت را خراب نکنیم
