به مرور ديگر دوست داشتنی نخواهی بود ديگر عزيز نخواهی بود و كسی | 『 ғᴏʀ ʏᴏᴜ 』
به مرور ديگر دوست داشتنی نخواهی بود ديگر عزيز نخواهی بود و كسی هم برايت نخواهد مُرد و ديگر كسی نه دورت ميگردد و نه قربانت ميرود به مرور ديگر هرگز كسی احوالت را هم نخواهد پرسيد و دليل تمام اينها فقط اين خواهد بود كه از يك جايی به بعد تصميم گرفته‌ای برای خودت زندگی كنی و به اجبار موافقشان نباشی، به اجبار احترامشان را حفظ نكنی در حالی كه لايق احترام نيستند به اجبار دلتنگشان نشوی، به اجبار دوستشان نداشته باشی در حالی كه هرگز دوست داشتنی نبوده‌اند و تصميم گرفته‌ای با تمام توانت مقابلشان بايستی و كاستی‌ها، اشتباهات، نمك نشناسی‌ها، بی‌مهری‌ها و كم لطفی هايشان را به رويشان بياوری و دقيقا از همين نقطه ديگر تو را دوست نخواهند داشت، زيرا آدم‌ها كسانی را دوست دارند كه مقابل تمام بدی‌ها و اشتباهاتشان سكوت ميكنند و باز هم عزتشان ميكنند زيرا ادم‌ها كسانی را دوست دارند كه حقيقت را به رويشان نمياورد و در يك دو رويی كامل به معاشرت با آن‌ها ادامه ميدهند... زيرا آدم‌ها كسانی را دوست دارند كه تنها تاييدشان كنند و بگويند تو بهترينی حتی با وجود تمام نقص هايشان! زيرا آدم‌ها ياد نگرفته‌اند خودشان را اصلاح كنند و هميشه دوست دارند در تمام اشتباهات و زشتی‌ها و غلط هايشان بمانند و زندگی كنند و پير شوند اما هرگز دست به تغيير خودشان نزنند تا نكند مقابل كسی كوچك شده باشند اما آدم‌هايی كه اشتباهاتشان را ميپذيرند و برای جبرانش قدمی برميدارند نه تنها كوچك نشده‌اند بلكه از هر کسی هم بزرگ‌تر هستند!
