فیض الدموع میراث مکتوب - دربارۀ تاریخ نهضت امام حسین (ع) و به | مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
فیض الدموع
میراث مکتوب - دربارۀ تاریخ نهضت امام حسین (ع) و به ویژه عاشورا و نیز در موضوع عزادارى بر امام حسین (ع) و نقل مَقتل ایشان، كتاب‌هاى بسیارى در طول تاریخ، نگاشته شده است كه این، خود، نشان از اهتمام عالمان و محقّقان مسلمان، بدین مسئله دارد. یكی از مقاتلی كه به زبان فارسی شیوا در دوران قاجاریه نگاشته شده، كتاب ارزندۀ فیض الدموع است كه محمد ابراهیم نواب تهرانی ملقب به بدایع نگار متوقی به سال 1299 هجری قمری تألیف كرده و نخستین بار با خط زیبای مرحوم كلهر خوشنویسی و چاپ شده است. از انگیزههای مؤلف در تدوین كتاب، عدم دسترسی عموم مردم دوران خودش به كتاب موثق و صحیح به فارسی شیوا و بلیغ است. ازاینرو وی تلاش كرد، مقتلی بنگارد كه هم خالی از نقایص باشد و هم دربرگیرندۀ نثری فصیح و صناعات سخن و علم معانی باشد تا طبع لطیف و خاطر بلیغ بدین گونه سخن، رغبت زیادت افتد و بر مطالعات آن، نشاط خاطر بیشتر شود. فیض الدموع نیز چونان سایر مقاتل دربرگیرنده مقتل مسلم و دیگر شهدای كربلا و نیز غارت خیام امام و اسارت خاندان او در كوفه و شام و خطبههای حضرت زینب و امام سجاد در مجلس یزید است. این کتاب یک متن ادبی به زبان فارسی فاخر است. اثری است حماسی و مستند به اسناد معتبر تاریخی. بر اساس تحقیقاتی که شده تاکنون کتابی فارسی با ویژگی‌های یاد شده، چنین شیوا و مستند به منابع دست اول تألیف نشده است. بیشترین منابع وی اللهوف یا الملهوف اثر سیدبن طاووس است که بارها چاپ شده است و برخی از فهرست‌نویسان نیز فیض الدموع را به اشتباه ترجمۀ اللهوف دانسته‌اند. فیض الدموع (شرح زندگانی و شهادت امام حسین (علیه السلام) با نثر فارسی فصیح و بلیغ)؛ تألیف محمدابراهیم نوّاب تهرانی ملقب به بدایع نگار (1241-1299 هـ.ق)، از نویسندگان بزرگ و ادیبان برجسته و سیاستگران آگاه زمان محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار؛ به تصحیح و تحقیق اکبر ایرانی قمی است که در سال 1374 توسط مؤسسه انتشارات هجرت و مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب به چاپ رسیده است.
