وقتی می‌گویم 'دوستت دارم' منظورم این نیست که تو هرجور باشی با | ميزِ چوبى
وقتی می‌گویم "دوستت دارم" منظورم این نیست که تو هرجور باشی با تمام بی‌مهری و بی‌رحمی‌ات باز تو را دوست خواهم داشت. منظورم این نیست که آزارم بده و با من بازی کن و بلاتکلیف و معلق نگهم دار و باز مطمئن باش عاشقت می‌مانم. "دوستت دارم" است، مجوزِ عذاب که نیست! خونم را که حلالت نکرده‌ام! وقتی می‌گویم "دوستت دارم" یعنی در همان لحظه تو توانسته‌ای مرا از احساس سرشار کنی و به دلم این آرزو را بیندازی که کاش این لحظه ابدی بشود. "دوستت دارم" رنگی از لبخندی دارد که آدم دلش می‌خواهد به درازای عمرش کش بیاید. و این اصلا شبیه چیزی که تو فکر می‌کنی نیست. من شاید آن توِ مهربان و شیرین زبان و عاشقی که لحظه‌های خوشی برایم ساخته را تا ابد دوست داشته باشم اما بنا را اگر بر بی‌رحمی بگذاری و شکستنِ من و غرورم، من هم بنا را میگذارم بر دوست نداشتنت. این دست من است که بگذارم با من بازی کنی یا فقط خوشبختم کنی. این انتخاب خودت هست که دوستت داشته باشم و خوشبختت کنم یا حسرتِ دوباره از عشق گفتنم را بر دلت بگذارم. حواست هست رابطه را با میدان جنگ اشتباه نگیری؟ حواست هست باختنِ من بردنِ تو نیست؟
