ماجرای ساخت نفتکش برای ونزوئلا سال 1385 بود که روابط ایران و | میز نفت
ماجرای ساخت نفتکش برای ونزوئلا
سال 1385 بود که روابط ایران و ونزوئلا در گرم‌ترین سطح خود قرار داشت؛ با روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد، پیوند دولت ایران و هوگو چاوز جدی‌تر از گذشته شده بود و این پیوند، فرصتی را برای افزایش همکاری‌ها میان دو کشور مهیا کرد. در همان دوران، نفت به‌عنوان نخستین عرصه همکاری‌های اقتصادی مورد تأکید طرفین قرار گرفت و چندین قرارداد میان دو کشور روی میز آمد.
درست در روزهایی که قیمت نفت، درآمدهای سرشاری را نصیب دو کشور کرده بود، هوگو چاوز تصمیم گرفت ساخت چهار نفتکش افرامکس را بجای کره جنوبی، به ایران پیشنهاد دهد. گروه صدرا که در آن روزها، یکی از معتبرترین شرکت‌های فراساحل ایران بود، باتجربه ساخت دکل‌های حفاری مورد تأکید احمدی‌نژاد قرار گرفت و همین موضوع، باعث شد تا این شرکت قرارداد جذابی را در سال 1387 با کاراکاس امضا کند. قراردادهایی که می‌گفت ایران در هر 48 ماه، یک کشتی افرامکس به ونزوئلا تحویل می‌دهد.
آرشیو شانا، در یکی از خبرهای خود می‌تواند جزییات بیشتری را بیان کند:
مدیرعامل شرکت صنعتی دریایی ایران (صدرا) گفت: طرح نهایی ساخت چهار فروند نفتکش با ظرفیت 113 هزار تن نفت خام، به طول 250 متر، عرض 44متر، با ارتفاع 21 متر در وسط کشتی و با سرعت 12 گره دریایی تعریف و قرار شد موتوری با قدرت پیشرانه 21 هزار اسب بخار برای آن در نظر گرفته شود. اعتبار موردنیاز برای ساخت این چهار فروند نفتکش بیش از 200 میلیون دلار است.
بر اساس آرشیو شانا، در همین خبر آمده است:
سلمان ضربی مدیر کارخانه کشتی‌سازی صدرا درباره روند تأمین منابع مالی ساخت این نفت‌کش‌ها گفت: 42 میلیون یورو پیش‌پرداخت (20 درصد هزینه کل ساخت کشتی‌ها) برای ساخت این چهار نفتکش در سال 1387 دریافت کردیم و هزینه قرارداد هر یک از کشتی‌ها 57 میلیون یورو است.
سال 1391 بود که نخستین کشتی تحویل ونزوئلا شد ولی کاراکاس پول کشتی را نداد؛ همین موضوع اعتراض صدرا را به همراه داشت به‌طوری‌که سعیدلو معاون اجرایی دولت وقت گفت این موضوع در دیدار احمدی‌نژاد و چاوز برطرف خواهد شد. سلمان ضربی در تاریخ 7 مهر 92 با بیان اینکه بابت کشتی نفتکش افراماکس ۲۱ میلیون یورو از ونزوئلا طلبکار هستیم، تصریح کرد: در صورت رفع مشکلات موجود و تحویل کشتی به ونزوئلا بخش عمده مشکلات صدرا رفع می‌شود.
