#بردگی_روح_انسان_نسبت_به_انسان_های_دیگر همه ما به پوشاک نیاز | منتظران مهدی موعود
#بردگی_روح_انسان_نسبت_به_انسان_های_دیگر
همه ما به پوشاک نیاز داریم هرچه عالی تر، به مسکن نیاز داریم هرچه گسترده تر، به خوراک نیاز داریم هرچه لذیذ تر اما گاهی انسان ها بر سر دو راهی قرار میگیرند؛ یا باید راهی را انتخاب کند که امکانات کمتری داشته باشد، یک خوراک کمتری را بخورد یک مسکن کوچک تری را انتخاب کند و در عین حال آقایی و عزت و شرف خود را حفظ کند و یا برای یک مسکن بزرگ تر و یک کم خوراک بیشتر، عزت و شرف خود را پایمال کند و برای دیگری چاپلوسی کند که به مادیات بیشتری برسد در صورتی که از لحاظ جسمانی اسیر و بنده دیگران نمیشود بلکه از لحاظ روحی دچار بندگی شده است.
در این باره سعدی مثال دو برادر را زده که یکی در دربار دیوان مشغول خدمت است و از لحاظ مادی بی نیاز بود ولی خدمتگزار بود و ان برادر یک کارگر ساده بود و نان بازوی خود را میخورد، روزی برادرش به او میگوید تو هم خدمتگزار شو تا که از این بیچارگی در بیایی ولی او قبول نمیکند و بدبختی که همراه با آقایی باشد را بهتر می خواهد تا بندگی دیگران و بی نیاز بودن از مال دنیا. در این باره حرف ها زیاد است که بیشتر ما می دانیم
و
تنها به چند کلام زیبا از مولایمان امیر المومنین می پردازیم: 1) اگر دلت می خواهد آزاد زندگی کنی، مثل بندگان و بردگان زحمت بکش و کار کن، رنج بکش و چشم از مال فرزندان آدم ببند 2) چیزی از این پست تر نیست که تو به قصد مردم بروی، به این قصد بروی که از مردم چیزی بگیری. تو همین مقدار که از دیگران بی نیاز باشی، از همه مردم برتر هستی. 3) نیازمند هر کسی می خواهی باش، اما بدان اگر نیازمند هرکسی شدی تو برده او هستی؛ بی نیاز باش از هرکه دلت می خواهد، مثل او هستی؛ نیکی کن به هر که دلت می خواهد، تو امیر او هستی. 4) طمع بردگی همیشگی است
