زنجیر کُن! که قفل بکوبیم بر درش! دیوانه‌خانه‌ای‌ست، "وطن" نامِ دیگرش! این‌شهر را غبارِ دروغ آنچنان گرفت، کَز دیده رفت فرقِ مسلمان و کافرش! دی شیخ راست‌گفت که: تنها خدا یکی‌ست... چندان دروغ‌گفت که سخت‌است باورش! هان‌ای‌پدر! نهالِ جوانت درخت‌شد... حالی تبر بیار که زهر است نوبرش! سهراب‌گونه دست‌کُشِ یکدگر شدیم، من از تو شرم کرده و سیمرغ از پَرَش! ما آزموده‌ایم بزرگانِ شهر را، از مِهترش پناه میاور به کِهترش! هرکس که مُرد خاک بر او خوش! نجات‌یافت... وآن‌کس که زنده‌است بگو خاک بر سرش! حسین جنتی @Mmehdi_ir 192 viewsمحمد مهدی, 03:41
