نامه روز شریف چیزی که در ادامه می‌خونید، روایت وقایع دیروز (1 | میم | محمد مهدی شفیعی
نامه روز شریف
چیزی که در ادامه می‌خونید، روایت وقایع دیروز (10 مهر ماه 1401) دانشگاه صنعتی شریفه. من به سه جا استناد می‌کنم برای این روایت؛ اول روزنامه شریف، دوم شوراهای صنفی دانشجویان کشور و سوم دانشجویان متحد (تشکل‌های اسلامی درخواست‌دهنده اتادیه) هست. به هیچ خبرگزاری داخلی و خارجی هم استناد نمی‌کنم. از بین این سه منبع، معتبرترین همون روزنامه دانشگاه صنعتی شریف هست. ممکنه بعضی از دوستان بدونند که «روزنامه» اولین روزنامه‌ای هست که در یک دانشگاه و توسط دانشجوها در ایران منتشر شد. (منبع نقلی دارم برای مورد، ولی برای استناد، «روزنامه» 21 سال هست که داره منتشر میشه.) و مهم‌تر اینکه گرداننده روزنامه خود بچه‌های شریف هستند، پس چه کسی مطلع‌تر و قابل اعتمادتر برای روایت اتفاقات شریف؟
روایت اتفاقات 10 مهر ماه 1401
از اولین اتفاقات تحصن سکوت بچه‌های نفت و شیمی شریف بود (1 +) (ساعت ۱۵:۴۵) بعد از اون، گروهی از دانشجوهای شریف، در حال خوندن سرود «یار دبستانی» به سمت سردر حرکت کردن (2) (ساعت ۱۵:۵۱) گروه بزرگی از دانشجوها اطراف سردر تجمع کردند و شعار دادند؛ برخی از شعارها: (3) (ساعت ۱۶ ) زن، زندگی، آزادی دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد سرود «یار دبستانی» آزادی، آزادی، آزادی اگر با هم یکی نشیم، یکی یکی تموم می‌شیم تلاش افراد غیر شریفی برای ورود به شریف! (4 +) (ساعت ۱۶:۲۵) (همه افراد و اتفاقات داخل محوطه دانشگاه صنعتی شریف افتاده و نه بیرون، اینجا اولین خبر از تلاش افراد بیرونی و غیر دانشجو برای ورود به محوطه دانشگاه منتشر شد) احتمالاً، تیر اندازی با گلوله‌های پلاستیکی از بیرون در انرژی به داخل محوطه (5) (ساعت ۱۷:۰۲) پر شدن خیابان قاسمی (در انرژی به این خیابان باز میشه) از نیروهای غیرنظامی، مسلح به تفنگ پینت‌بال و همینطور چند ون (6 +) (ساعت ۱۷:۳۳ ) حضور اساتید جلوی در انرژی برای کم کردن تنش‌ها (7) (ساعت ۱۷:۳۶) حرکت دانشجوها به قصد برگشتن به منازل و خوابگاه‌هاشون (8) (ساعت ۱۸:۱۳ ) مورد حمله و اصابت قرار گرفتن دانشجوها در پارکینگ دانشگاه (9 +) (ساعت ۱۸:۱۶ ) (درگیری و تلاش نیروهای غیر/شبه‌نظامی (لباس شخصی) برای ورود به محوطه دانشگاه) حضور وزیر و رئیس دانشگاه در دانشگاه (10) (ساعت ۱۹:۱۵) (درگیری و تلاش برای ورود نیروهای ذکر شده به دانشگاه؛ تلاش دانشجویان و اساتید و مسئولین برای انتقال امن دلنشجوها به خوابگاه‌ها) رسیدن گروهی از دانشجویان به خوابگاه‌ها با همراهی اساتید (11) (ساعت ۲۱:۵۴) (تعدادی از دانشجویان هم در دانشگاه موندن) توصیه به خاموش کردن چراغ‌های سمت کوچه (12) تردد نیروهای یگان ویژه اطراف خوابگاه مصلی‌نژاد و احمدی روشن (13) (ساعت ۲۳:۲۸)
[با کلیک روی اعداد به لینک اصل خبر در کانال «روزنامه» دسترسی پیدا می‌کنید؛ ساعتی که قرار داده شده ساعت اطلاع‌رسانی در کانال «روزنامه» است نه ساعت رخداد. + ها مروبط به دو منبع دیگر هستند.]
دوباره مرور کنیم: دانشجویان صنعتی شریف، در محیط دانشگاه ( و نه خارج از اون) تحصن (سکوت) کردند. «یار دبستانی من» خوندند و چند شعار دادند. (نمونه‌هاش رو گذاشتم، احتمالاً شعارهای دیگه‌ای و با لحن تند‌تر هم دادند.) خبری هم مبنی بر آتش زدن سطل زباله ( خسارت به اموال عمومی) و پرچم (توهین به مقدسات) هم تا این لحظه نبوده. (شاید چون همه دانشجو بودن و اون لباس شخصی‌ها نتونستن بیان تو؟) از اون طرف، نیروهایی با لباس شخصی که دانشجوی شریف نبودند، تلاش کردند وارد دانشگاه بشن که خداروشکر حراست دانشگاه تونست جلوی ورودشون رو بگیره. نتونستن بیان تو، با تفنگ پینت‌بال، و ون منتظر خروج دانشجوها شدند. به پارکینگ دانشگاه نفوذ کردند، تعدادی از دانشجوها رو مورد اصابت گلوله پلاستیکی قرار دادند، تعدادی هم دستگیر. وزیر عطف! اومد برای آرام کردن اوضاع. مجبور شدن برای خروج امن دانشجویان ون (مربوط به دانشگاه) تدارک ببینن و با همراهی اساتید راهی خوابگاه بکنند دانشجوها رو. حالا هم خبر از محاصر دوتا از خوابگاه‌های شریف رو می‌شنویم.
همین دوستان؛ وقتی توی ذهنم بود، گفتم بعد از روایت اتفاقات بنویسم یعنی چی، که واقعاً اظهر من الشمس؛ نیاز به توضیح نداره این اتفاقات.
(ولی برای قلقلک، اون نیروها متعلق به کدام یک از قوای نظامی بودند؟ چرا بدون لباس نظامی و هویت مشخص حضور داشتند؟ ون‌ها چی؟ تفنگ پینت‌بال؟ شاهد تکرار حوادث کوی دانشگاهیم؟ امیدوارم نشه، ولی اگر شد، اروجعلی ببرزاده قبول نکنید!)
احساسات، اجازه فکر بیشتر بهم نمی‌ده؛ فکر کردن زحمت زیادی داره ولی خودتون این زحمت رو بکشید بالاغیرتاً.
