2022-12-26 16:57:56
این بار طولانی شد، چون رهبر واحد نداشت و خود مردم پیش بردنش.
طولانی شد، چون هدفمون چیزی بیشتر از اعتراض به قیمت بنزین بود.
طولانی شد چون تونستیم صدامون‌و به گوش دنیا برسونیم.
طولانی شد چون از قبلیا درس گرفته بودیم.
البته که ما هم نگران وضعیت کشور بعد انقلابیم. البته که قطعن گروهی به قدرت می‌رسن. ولی مشکل به قدرت رسیدنشون چیه، اگه گروهی باشن که به خواسته‌های مردم اهمیت بدن و برای مردم کار کنن؟
نیروها اون‌قدر سرکوب نمی‌کنن؟! نزدیک نوزده هزار نفر توو زندانن. بیشتر از پونصد نفر رو کشته‌ن (که می‌دونیم تعداد اصلی خیلی بیشتر ازین حرفاست). این همه چشم کور شد، این همه بچه کشته شدن، این همه تجاوز و ارعاب شد، این‌همه مصداق وحشی‌گری که برای تیمور و چنگیزم قفل بود!
شما خوبین؟! هنوز چشم دارین؟! فقط چون اطرافیان شما باتوم نخوردن، معتقدین «اون‌قدرا سرکوب نمی‌کنن»؟!
مردم وظیفه دارن اگه ظلمی بهشون میشه، جلوش وایسن. اگه از چیزی شکایت دارن، بیانش کنن. اگه حکومت بعدی هم بخواد این حق‌و از مردم بگیره، بازم مطالبه‌گری می‌کنیم و بازم انقلاب.
آزادی یک نقطه‌ی مشخص نیست که بهش برسیم؛ یک فرآینده و پله‌پله به سمتش پیش می‌ریم. نه فقط مردم ایران؛ که مردم هیچ جای جهان الآن آزاد نیستن. اما همه به سمتش در حرکتن. ما از بقیه عقب‌تریم و داریم به مردم بقیه‌ی دنیا به چشم مردم آزاد نگاه می‌کنیم.
ممکنه هیچ‌وقت به آزادی کامل نرسیم. ممکنه نسل‌های بعد هم آزادی رو تجربه نکنن. اما می‌تونیم به سمت آزادی حرکت کنیم. می‌تونیم به حد اقل‌های حقوق انسانی نزدیک بشیم. می‌تونیم از آزادی به‌اندازه‌ی یه شهروند اروپایی بهره ببریم.
گمون نکنم توو نقطه‌یی که ما هستیم، این پیشرفت کوچیکی باشه.
ما فقط حقوق انسانی خودمون‌و می‌خوایم و هر کسی بخواد کمک کنه ما به این حقوق برسیم و بتونیم از منابع کشورمون برای اعتلای مردمش استفاده کنیم، ازش حمایت می‌کنیم.
تئوری‌های توطئه رو هم فقط برای تفریح بخونید و بخندید.
1.3K views13:57
ف
