به نظرتون راه افتادن و به سوی هدف قدم برداشتن بهتر هست یا اینکه بی حرکت باشیم و منتظر شرایط خوب برای شروع بشینیم ؟منتظر این بشینیم که فردا از راه برسه و شروع کنیم؟ فردایی که هیچ وقت نرسید... برای رسیدن به هر هدفی باید بهایی رو بپردازید. باید بتونید سختی های راه رو تحمل کنید. حتی اگر باعث خستگی یا سردرد شما باشه. ولی اینو مطمئن باشید اگر تلاش کنید ب نتیجه میرسید. دوتا راه جلو روی خودتون دارید : یا میتونید تصمیم بگیرید و دست به عمل بزنید بدون اینکه به انتها فکر کنید. و یا اینکه دست روی دست بزاری و منتظر زمان مناسب و فردای خیالی خودمون باشیم
اگر فکر میکنید که در عمل کردن و تلاش کردن، زحمت و سختی و خطر هست ، اینو بدونید که کاملأ اشتباه میکنید و زحمت و دردسر و مشقت و دلهره و دشواری های یک جا نشستن و دست روی دست گذاشتن ، خیلی خیلی عذاب آور تر هست. چقدر شده که بخاطر عملکرد ضعیفت خودتون رو سرزنش کردید؟ چقدر شده که داشتید با خودتون کلنجار میرفتید که بخوایید از فردا عالی باشید؟ چرا پس اون روز نیومد؟ چرا همش توی گذشته موندید؟ این مهمه که شروع کنید و مطمئن باشید آرامشی که در شروع و انجام برنامه هست... در
