.
بیسوادی و جهل وقتی با لجاجت ترکیب شوند معجون غریبی می سازند. فطریه یک صدقه واجب است. مسلمانی که یک ماه روزه دار بوده تا حال فقیر را بفهمد حالا باید از مال خود به فقیر ببخشد. این حجم تمسخر و لطیفه سازی چه معنایی دارد! با چه چیزی لجاجت می کنند؟ در همه ادیان و مکاتب نیز چنین احکامی با تفاوت هایی وجود دارد.
در محرم نگران نذری می شوند!
نذری که عمدتا به دست فقرا می رسد
در ایام حج نگران جهیزیه نوعروسان مستمد می شوند! در عید قربان دلواپس ذبح گوسفندان! در ماه رمضان روزه نمی گیرند اما دلشان برای ربنای شجریان تنگ میشود گویی اصول دین است. دین را قبول ندارند اما از مسلمانان روزه دار بیشتر پیگیر حلول ماه شوال و عید فطرند.
هیچ کدام این موارد پدیده های نوظهور و جدیدی نیستند. درطول تاریخ این استهزا، تمسخر، تخفیف و تحقیر نسبت به دین و دینداری وجود داشته است. امروز فقط رنگین و ژست روشنفکری به خود گرفته است. بیسوادهای دور از مطالعه، با این لجاجت ها قصد مبارزه سیاسی دارند! حال آنکه این احکام الهی مافوق این بازی هاست.
معجون جهل و لجاجت
