بررسی ترک حیوانی در قرآن و روایات بر اساس مکتب اهلبیت در عر | مبشر
بررسی ترک حیوانی در قرآن و روایات بر اساس مکتب اهلبیت
در عرفان اسلامی که ریشه در مکتب اهلبیت دارد. آیا ترک حیوانی جایگاهی دارد؟ آیا میتوانیم دلیلی بر آن از قرآن و روایات استخراج کنیم؟
آیت الله مبشرکاشانی:
ما ترک حیوانی به طور مطلق، که گوشت و فراوردههای حیوانی را برای همیشه ترک کنیم؛ نداریم. جای هیچ شک و تردیدی نیست که این روش، در روایات، مورد نکوهش قرار گرفته است و سیره و دِیْدَن پیغمبر و اهلبیتش نبوده است. آنچه در روایات مورد اعتراض و نکوهش قرار گرفته است افراط و تفریط در این امر است که باعث اثرات سوء در جسم و روح انسان میشود. از طرف دیگر خود اهلبیت: گوشت و دیگر غذاهای حیوانی مصرف میکردند. و خود پیامبردر مورد شیر و دیگر غذاها دعا کردند و از خدا خواستند آنها را برکت دهد. که این نشان دهندۀ افضلیت این مواد حیوانی در برکت و تأثیر مثبت در جسم و جان افراد دارد؛ البته این نکته را نمیتوان از نظر دور داشت که اربعین ترک حیوانی در میان عرفای ما رواج داشته است. ولی حتماً در سحر روز چهلم (اگر روزه بودند) یا قبل از غروب روز چهلم (در غیر حال روزه) گوشت میخوردند تا رفع کراهت شود، چرا که اگر فردی تا چهل روز گوشت نخورد روایت دارد که در گوشش اذان بگویید تا اثرات سوء روحی برداشته شود. در مورد اربعین ترک حیوانی سابقالذکر نمیتوانیم بگوییم مرضی اهلبیت نیست؛ زیرا نه حرام است که بگوییم این بزرگواران راضی نیستند و موجب غضب آنها میشود و نه کراهت دارد (زیرا در روز چهلم فرد گوشت مصرف کرده است) که بگوییم ناخوشایند اهلبیت است. #اعمال #اذکار این شرح بینهایت @mobasherkashani