دوران کودکی خود را در دامن پر مهر پدر و مادر سپری نمود. تا کلاس اول راهنمایی در طرقرود درس خواند و برای #کمک به پدر و مادر درس را رها کرد و به تهران پیش برادرش رفت و مدت یک سال در تهران کار کرد و به طرقرود آمد و به کار موزاییک سازی روی آورد و در کار #کشاورزی نیز کمک حال پدر بود.
یک شب که در کارگاه موزاییک سازی کار می کرد از فرط #خستگی دو انگشت دست او با دستگاه قطع شد زمانی که می خواست به خدمت برود به او گفتیم برای معافی خود اقدام کند شاید #معاف شوی اما او قبول نکرد و خدمت کردن را بر معاف شدن ترجیح داد.
آخرین باری که از مرخصی آمد زمان درو کردن گندم بود خیلی به ما کمک کرد خودش گندم ها را درو میکرد. زمانی که خانه مان را می ساختیم با زبان #روزه صبح تا شب کار می کرد و خشت درست می کرد. در مسجد محله مان یعنی مسجد «هانی» نیز خیلی #فعالیت می کرد آن را تمیز می کرد و هر چند وقت یک بار آب چاه آن را بالا می کشید.
او هر هفته برایمان #نامه می نوشت. آخرین باری که برای همیشه می رفت تا داغی ابدی را بر دل هایمان بگذارد می خواستیم او را بدرقه کنیم اما اجازه نداد کسی به دنبالش بیاید.
بسیار خوش اخلاق و خون گرم و مهربان بود. رابطه خوبی با مردم داشت، اهل مسجد و نماز بود و دیگران را هم سفارش به این امر می کرد. او در دوران #انقلاب در تظاهرات ها شرکت داشت و حتی برای سوزاندن عکس شاه دستگیر و شکنجه شده بود. از طریق ژاندارمری به خدمت #سربازی اعزام شد و پس از شش ماه در درگیری با نیروهای ضد انقلاب به شهادت رسید.
