سیستان و بلوچستان گرفتار تقسیمات کشوری نادرست ؟!؟! از : حسن خ | مدیران ایران | آموزش مدیریت کسب وکار |modiriran 🕊
سیستان و بلوچستان گرفتار تقسیمات کشوری نادرست ؟!؟!
از : حسن خسروی. مدرس دانشگاه و تحلیلگر مسائل مدیریت دولتی ایران.
استان سیستان و بلوچستان حدود 3 میلیون نفر جمعیت دارد و بعد از استان کرمان پهناورترین استان ایران بوده که حدود نیمی از جمعیت آن روستا نشین میباشند. حدود 15000 روز از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گذشته اما غبار محرومیت هنوز جسم و جان این استان را آزار میدهد . یک موضوع بسیار مهم و استراتژیک در کشور ما همانا مسئله تقسیمات کشوری خصوصا در جانمایی و پیدایش و گسترش روستاهاست. یک نفر به هر دلیلی در روزگاری در جایی ساکن شده و رفته رفته آن محل تبدیل به یک روستا و حتی شهر شده است بدون آنکه زیرساختها و تاسیسات زیربنایی و روبنایی و قابلیتهای دیگر را داشته باشد. این دقیقا مشکل مشکلات سیستان و بلوچستان و بسیاری دیگر از استانها و شهرهای ماست. از قضا تمام دولتهای بعد انقلاب نیز بدلایل مختلف نتوانستند که در این باب حرف و عمل و نقشه و برنامه قابل ذکری داشته باشند و لذا این غمها و غصه ها و کمبودها و اشکالات امروزه در اشکال مختلف سر باز کرده و گریبان جامعه را گرفته است. اگر دولت ها از اول انقلاب؛ یک جانمایی مناسب سکونتی و زیستی برای روستاییان سیستان و بلوچستان انجام میدادند و در نزدیکی شهرها و مناطق بیشتر برخوردار از مواهب طبیعی؛ شهرک سازی میکردند و خانوارهای روستایی را به رایگان اسکان میدادند امروز شاهد این همه محرومیتهای ریز و درشت در استان نبودیم. فرض کنید 3 روستا داریم که هرکدام با شهر حدود 50 کیلومتر فاصله دارند . عقل سلیم حکم میکند که وزارت کشور و دیگران بیایند و این 3 روستا را تجمیع کرده و یک روستا درست شود و بهترین خدمات و امکانات را یکبار برای همیشه در اختیارشان بگذارند و تمام. متاسفانه در کشورمان پراکندگی بسیار زیاد روستاها را داریم و این اصلا عقلایی و اقتصادی و علمی نیست. اسم اغلب روستاها علی آباد و کریم آباد و حسن آباد و... است اما مخروبه ای بیش نیستند. تصور کنید دست راست یک جاده ؛ یک روستا هست و سه کیلومتر جلوتر دست چپ همان جاده یک روستای دیگر. این واقعا غیر عقلایی و غیر اقتصادی است. این قبیل روستاها باید حتما تجمیع و یک کاسه شوند و در عوض ؛ بهترین سرویسها و خدمات را یکبار برای همیشه از دولت دریافت دارند. اینها از جمله کارهای اساسی است که باید انجام پذیرد. سخن علمی و تحلیلی در این باب بسیار است که اگر گوش شنوایی باشد آمادگی مشاوره دهی دلسوزانه را داریم.