حضرت علامة الجلیل، محمدرضا حکیمی! الصلوة و السلام علی سیدنا اب | محمدرضا حکیمی
حضرت علامة الجلیل، محمدرضا حکیمی! الصلوة و السلام علی سیدنا ابی الحسن الرضا سلام الله علیکم و رحمة و برکاته
با هزاران شوق دیدار، مسوده عربی (صحیفه مکتبه) (عدد۲) را ارسال خدمت می‌دارم. به حاج آقا رضا امینی نوشته‌ام که از بعضی جهات ناقص است، باید تمام کنید، یعنی بعضی خصوصیات است که از او فوت شده، باید بنویسید. عجالتا مستدعی است در اسرع اوقات، این موده را ترجمه به فارسی نموده و فوری بفرستید، تا چاپ شود. و حقیر، چون در این نزدیکی‌ها قصد تشرف استان قدس نجف اشرف دارم، لذا مستدعی هستم تاخیر در انجام ترجمه نبوده باشد. ناگفته نماند، مقدمه‌ای که نوشته شد، اگر مفصل‌تر شود، تا دو سه صفحه دیگر، اشکال ندارد. و ترجمه تحت‌اللفظی مقصود نیست. معانی باید خیلی شیوا و رسا و معانی با ارزش حاوی شود. و چون زیاد از حد مایلم که از قلم و قدم شما خدمات شایانی نسبت به مولی بوده باشد، و شما شریک این اعمال گردید که تحقیقا موجب توفیق است لذا این کار را به عهده جنابعالی می‌گذارم. و الا رفقای زیادی در تهران هستند که با جان و دل حاضرند که این خدمات را عهده‌دار شوند. و این تصدیع، رمز محبت حقیر است نسبت به شما. مزید تاییدات و توفیقات و صحبت و عافیت شما را از خدای تعالی خواستارم. خدمت کافه دانشجویان محترم، و حضرات آقایان رفقا و دوستان، خاصه جناب آقای قیافه و آقای مظلومی، سلام ابلاغ داشته و اظهار دعاگویی می‌نمایم. حضور حضرات آقایان اعلام و حجج و آیات، خصوصا آقای قزوینی و آقای تهرانی و آقای مروارید- حیاهم‌الله و بیاهم- هم سلام تقدیم و... از همه‌شان ملتمس دعایم. و السلام علیکم ایام عزت مستدام الاحقر: عبدالحسین امینی ۱۳۳۸ش
