دلم برای روزهایِ بی غصه ای که "تو" خدایِ زمینی ام بودی و بی منت هوایِ بی قراری ام را داشتی تنگ شده بابا...
باتو ازهیچ چیز نمیترسیدم،
این روزها ولی دنیا به من سخت گرفته و من آنقدر بزرگ شده ام که دیگر پشت مردانگی ات جا نمیشوم، کجا پناه بگیرم بابا؟
امنیت کودکی ام تو بودی،
پناه بی پناهی آن روزهایم تو بودی،
حالا ولی هیچ جای دنیا امن نیست.
اما وقتی تورا میبینمو به موهای رنگ پریده ات نگاه میکنم، به رویت نمی آورم که کم آورده ام، که از قوی بودن خسته ام...
تو آنقدر غریبانه جوانی ات را میان کودکی ام جا گذاشتی که دلم نمی آید از درد این روزهایم ذره ای برایت بگویم.
به حرمتِ چین هایِ پیشانی ات ؛
قوی تر از همیشه با مشکلات خواهم جنگید، قول میدهم.
تو هنوز هم امن ترین تکیه گاهِ منی اما ؛
دردهایِ من ، برایِ این روزهایِ تو بی انصافیست ...
تو به اندازه ی کافی غصه هایی که برای خودت نبوده را خورده ای.
مهربان ترینم، مرا بخاطر بچگی هایی که به قیمت جوانی ات تمام شد ببخش وهمیشه باش،
من زیر سایه ی محکم مردانه ات، قدرت میگیرم.
برایم دعا کن بابا،شنیده ام دعای پدر، زود مستجاب میشود!
هر روز روزِ توست،هر روزت مبارک ♡
@MohammadOmrani_Music
