ساختار بیمار، مادرِ مهربانِ فساد به قلم: محمدصادق زمانی خب | محمدصادق زمانی(نوشته‌وشعر)
ساختار بیمار، مادرِ مهربانِ فساد
به قلم: محمدصادق زمانی
خبر تخلف ۹۲ هزار میلیاردی در فولاد مبارکه (که طی چند سال گذشته رخ داده)، هم شوک‌برانگیز و حیرت‌آور است و هم نیست! «هست» چون رقم، رقمِ زمخت و بزرگی‌ست و انتظار می‌رود که هر چه قدر هم که چشم ناظران ضعیف باشد، رقم به این گُندگی و هیبت را ببینند و «نیست» چون از ساختار بیمار، معیوب، پرنقص، سرشار از سوراخ، آکنده از درز و بی‌صاحبِ اداری کشور ما هر چیزی بر می‌آید. از دلِ این ساختار معیوب و بیمار اداری (که عزمی هم برای اصلاح آن مشاهده نمی‌شود) وقوع چنین تخلفات، اختلاس‌ها، سرقت‌ها، رانت‌ها، حیف و میل‌ها و بی‌شرافتی‌هایی کاملاً طبیعی است. یعنی اگر از چنین مادر بیماری، یک فرزند سالم متولد شود، قطعاً یک معجزه‌ی غیرطبیعی رخ داده.
اما آن‌چه که عجیب است «درمان نکردن ساختار بیمار» است که با اصلاح برخی قوانین (جامع و مانع سازی مفاد قانونی)، تصویب قوانینِ کارشناسانه‌یِ سختگیرانه جدید، بستن درزها و سوراخ‌های اداری و مسدودسازی راه‌دررو‌هایِ آیین‌نامه‌ای، رعایت شایسته سالاری در انتصاب مدیران و کارمندان و نیز حرفه‌ای سازی گزینش، قابل انجام و تحقق است.
اصلاح و تصویب قانون، وظیفه مجلس و اصلاح و تدوین آیین‌نامه‌ها وظیفه دولت…؛ همه چیز بسیار شفاف و ساده، قابل انجام است… اگر اراده‌ای برای اصلاح هست، بسم‌الله.
پ.ن: ممکن است برخی‌ها سختی‌های حوزه اجرا و تفاوت آن با حوزه نظر و تئوری را پیش بکشند… دوستان عزیز! در حوزه اجرا، تجربه عینی و عملی وقوع چنین اصلاحاتی را داشته‌ام که محقق هم شده… و ایمان دارم که در سایر عرصه‌ها هم شدنی است اگر تنگ‌نظرهای ناکارآمد جا را برای افراد کاردان باز کنند.
