سلام آقا تولدتان مبارک در کودکی شنیده بودم که نیامدنت آن قدر | حس و حال (محمد ترکاشوند)
سلام آقا تولدتان مبارک
در کودکی شنیده بودم که نیامدنت آن قدر طول می کشد که منتظرانت را مسخره می کنند. منتظرانت یک جور نیستند. یک طیف عجیب و رنگانگ هستند. برخی از آنها اصلا منتظر نیستند، مدعی و کاسب انتطارند. من هم به معنی واقعی کلمه منتظرت نیستم اما جسارت انکارت را ندارم. مطمئنم که هستی چون روزی نیست که برای سلامتی ات دعا نکنم. آمار دقیقی ندارم که روز به روز آمار منکرانت بیشتر می شود یا تعداد منتظرانت. استدلال های منکرانت آزارم نمی دهد، چون روی تو تعصب دارم. هویت من و صدها میلیون انسان به تو گره خورده است. به آمدنت، به قدرت اصلاحگری ات. به اخلاق ایمان آفرینت. برخی از منکرانت، تعصب من بر روی تو را مسخره می کنند. عیبی ندارد، چون من از این تعصب خیر دیده ام. این تعصب مرا به اخلاقی زیستن تشویق میکند، چون من تو را مظهر همه خوبی ها و پاکی ها و اصالت ها و نجابت ها می دانم. من با نام تو روی همه این مرام ها و با اسم تو روی این همه رسم ها تعصب دارم. دلیل دیگرم برای کشیدن بار تعصبت، امید است. نام تو در جان من معادل واژه امید است. اگر امید، بالاترین دارایی انسان باشد، پس من با تو بالاترین دارایی ها را دارم. آقای من! اگر هستی، اگر مظهر همه خوبی ها هستی دعا کن منتظرت شوم. اگر دستی به سرم بکشی تا منتظرت شوم، کار تمام است.
