خانه به دوشی بین همه آدم های این سرزمین که وسط تبادل قدرت و | ️ Ⓜ️ ملانصرالدین Ⓜ️
خانه به دوشی
بین همه آدم های این سرزمین که وسط تبادل قدرت و رویدادهای تقویمی چرخ زندگی شان همیشه لَنگ می خورد و هشت و نه و دَه شان لَنگ هم مانده و زندگی روی سَگی لاکردارش را نشانشان می دهد، بین قشر زحمتکش کارگر، کارمندان خدوم شهرداری، کارتون خواب ها، کودکان کار و روستا نشینان مظلوم مرزی باید یک قشر دیگر جامعه را هم لحاظ کرد. آنهایی که در هر کوچه و محله و خیابانی سر برج که می رسد دلشوره شماره ماه هایی که تا تخلیه خانه مانده رنج مضاعف روی تمام حسرت هایی می‌شود که خورده اند، خاطره های جا گذاشته در تمام خانه هایی که یک سال مهمان بوده اند و رقم بالای اضافه بهای سال بعد مجبورشان کرده هر سال از سال قبل تر خانه های کوچک تر، جمع و جور تر توی محله های ساده تر و دورتر انتخاب کنند.
صدای طبل تو خالی خانه های مهرِ 99 ساله را 10 سال پیش آن قدر بلند در بوق و کرنا کردند که هر چه زوج مستاجر و دم بخت و عقد کرده بود با واریز 7 میلیون تومان خوشحال بود که حداقل خانه دار می شود، اما پروژه با بد قولی پیمانکار و عدم تخصیص اعتبار در ردیف های بودجه روی دست خریداران پیش فرض ماند و قضیه این طور شد که خیلی ها عطای زندگی در شهرک های مخروب و بد بو و بی امکانات را به لقایش بخشیدند و پروژه مثل تمام ایده های بکرِ جذابی که قبل ارزیابی های همه جانبه عملیاتی می شود زمین گیر ندانم کاری سیاسی شد.
این روزها هم که وخامت اوضاع آزار دهنده تر از هر زمانی است، هیچ صاحب خانه ای خودش را معطل قانون منع افزایش بها به خاطر شرایط کرونایی نمی کند، خانه داشتن مثل پول داشتن، ملک و سهام مطمئن داشتن غنیمت است، غنیمت که ترجمان قدرت برای کشوری است که همه چیزش لحظه‌ای بالا می‌کشد.
توی شهرهای بزرگ خانه ها دارد مشارکتی به آدم ها اجاره داده می شود، ساده ترین چیزی که در بدبینانه ترین حالت در غرب مزدورِ چپاول گرِ بی اخلاق یک جوان 20 ساله با حداقل حقوق می تواند به راحتی اجاره کند و اگر خوش قول و خوش حساب باشد حتی مال خودش بکند، ماشین خوب سوار شود، مهمانی اش را برود و حداقل از زندگی اش به قدر لیاقت استفاده کند.
خبر نوشته است یک خانه را دو عائله خانواده با 6 نفر ساکن به 300 میلیون تومان رهن کرده اند، هر خانواده 35 متر سهمش می شود و آن وقت است که غده مهاجرت بیرون می زند، کسی آن بیرون سوال می کند پس تعلق به خاک چه می شود؟ و صدای خسته و بریده ای از درون جواب می دهد: کدام تعلق وقتی 50 متر از خاک کشورم را نمی توانم برای خودم بدانم، برای خود خودم...
