خانه‌های باشکوه و قدیمیِ بسیاری در سراسر بریتانیا وجود دارد که | ایمان اکبرآبادی | منادی زمان
خانه‌های باشکوه و قدیمیِ بسیاری در سراسر بریتانیا وجود دارد که در گذشته، محل زندگی ثروتمندان و اشراف‌زادگان بریتانیایی بوده است. میراثی که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده‌اند و بعد از چند صد سال همچنان پابرجا هستند.
بسیاری از این خانه‌های مجلل، یادگار دوران استعمار و رونق تجارت برده در بریتانیاست. برده‌داری موتور اقتصاد بریتانیا تا قرن نوزدهم بود.
خانه ابی باکلند - دوون «سر فرانسیس دریک»، اوّلین مردی بود که در قرن شانزدهم کل جهان را در نوردید. دریک یکی از اوّلین تاجران برده در بریتانیا بود که در دهه ۱۵۶۰، برده‌های آفریقایی را به اربابان مزارع در قاره آمریکا می‌فروخت. نوادگان او تا سال ۱۹۳۷ در این خانه زندگی می‌کردند.
املاک پنرین در بنگر، ولز این خانه متعلق به «ریچارد پنانت»، بود. خانواده او ثروت خود را از تجارت شکر در قرن ۱۸ در جامائیکا به‌دست آوردند. پنانت صاحب شش مزرعه در جامائیکا بود و برده‌های زیادی داشت.
خانه هاروود در غرب یورکشایر این خانه توسط خانواده لاسلز (Lascelles) که صاحب مزارع شکر در غرب هند بودند، ساخته شد. این خانواده در ۲۱ کشتی حمل برده، سهام داشتند. این کشتی‌ها مسئول قاچاق برده‌های آفریقا به سراسر جهان بودند. خانواده‌ی لاسلز در یک مقطع خاص، حتی تا ۳۰۰۰ برده داشتند که در مزارع کار می‌کردند.
املاک کلرمونت در ساری در قرن هجدهم، رابرت کلایو یک شخصیت برجسته در کمپانی هند شرقی بود. کلایو به تأسیس امپراتوری بریتانیا در هند کمک کرد و اوّلین فرماندار بنگال در شرق هند کنونی شد. اقدامات کلایو راه را برای قحطی بزرگ بنگال در سال ۱۷۷۰ هموار کرد که موجب مرگ میلیون‌ها نفر شد. کلایو از دخالت در هند بسیار ثروتمند شد. او ۱۰۰.۰۰۰ پوند، معادل ۱۵ میلیون پوند پول امروزی را برای بازسازی املاک کلرمونت هزینه کرد.
