یکی از مهم ترین مشکلات جامعهٔ ايرانی
نفهمیدن همدیگه ست؛ مشکلی همیشگی که
در طول تاریخ با ما بوده و هست.
خودمون رو فریب ندیم...
ما هم رو نمی فهمیم یا کامل نمی فهمیم
یا بدتر از اون، دچار کج فهمی می شیم.
فهمیدن هم به لزوماً معنی یکی شدن نیست.
چرا که پذیرشِ یک مطلب از دیگری به معنای
تاییدِ تمامیت اون فرد نیست...
دوست نداشتن یک خار به معنای نفرت از کُل باغ نیست.
من بارها متوجه شدم که آدم ها در خیلی از مباحث،
هم نظریم اما نوع گفتمان و ادبیات مون متفاوته؛
بعضی وقتا هم باید پذیرفت که اصلاً
قرار نیست به نقطه مشترک برسیم
چرا که اصولاً «تبادل نظر» همیشه به
اشتراک نظر ختم نمیشه.
بعضی وقتا هم کافیه
«بفهمیم که همو نمی فهمیم.»
که این خودش یک جور فهمیدن هم دیگه‌ست.
@MoodRemix
