نشستم دفتر دکتر سبحانیان و حرفام رو مرور کردم: آقای دکتر من چو | گنگ خواب دیده
نشستم دفتر دکتر سبحانیان و حرفام رو مرور کردم: آقای دکتر من چون دیپلم ریاضی دارم الان خواندن اقتصاد برام سخته و همه دوستام دارن فنی و پایه می خونن، منم میخواستم بیام و فیزیک بخونم... دو ترم بود اقتصاد میخوندم و اونقدر به این و اون توضیح داده بودم که چجوری با دیپلم ریاضی رفتم تو اقتصاد، که خسته شده بودم. گفتم برم فیزیک بخونم. دکتر اومد گفت چی میخای؟ گفتم فلانی سفارشم رو کرده که بیام تغییر رشته بدم به فیزیک. گفت چی میخونی؟ گفتم اقتصاد نظری. در اتاقش رو باز کرد گفت این بچه ها رو تو سالن می بینی؟ گفتم بله، گفت: اینا بچه ها وقتی میان سالمن، میان اینجا فیزیک می خونن خُل میشن، تو نیامده خُلی، آدم اقتصاد رو ول میکنه میاد فیزیک؟! خلاصه با انرژی خاص خودش مخم رو زد که برم یه ترم دیگه اقتصادم رو بخونم اگه راضی نبودم برگردم فیزیک. و من رفتم که رفتم... به مرور به اقتصاد علاقه مند شدم، فهمیدم یه اقتصاد خوندن داریم، یه اقتصاد دونستن. مثلا من اقتصاد کلان رو وقتی تا حدودی فهمیدم که درس کلان دادم. ۱۰ سال بعدِ خوندنم. اقتصاد شاید علم پیچیده ای به نظر نیاد ولی وای به روزی که خودتو به نفهمی بزنی جلوش، بد تنبیه میکنه. جوری زمین میزنه که نتونی بلند شی. میخواد صاحب یه دکان کوچیک باشی، یا صاحب یه مملکت بزرگ. رعایتش نکنی بزرگترین دشمنته.
