دين احساس گناه ايجاد نمي كند . اگر دين احساس گناه بوجود بياورد ديگر دين نيست ...
تعريف شما از دين بايد اينچنين باشد: اگر دين ايجاد احساس گناه كند ديگر دين نيست. امري تقليدي است، چيز ديگري به هيأت دين درآمده است و وانمود مي كند كه دين است . اما نيست...
دين شادي ايجاد مي كند، نه احساس گناه اينجا چيزهاي پنهايي وجود دارد كه نمي خواهند خودشان را نشان دهند. اين دين هاي متعارف بيشتر سياست اند تا دين تمام فكر و ذكرشان اين است كه چطور بر مردم تسلط پيدا كنند، چطور مردم را كنترل كنند و احساس گناه يكي از بهترين سازوكارهايي است كه هميشه براي كنترل كردن و تسلط بر مردم بوجود آمده است ايجاد احساس گناه! همين كه در مردم احساس گناه ايجاد كرديد ديگر در كنترل شما هستند همه ي ديكتاتورها، همه ي سياستمدارها چنين كاري مي كنند. كشيش سياستمدار نقابدار است. پاپها و شانكاراچارياها هم سياستمدارند؛ آنها افراد مذهبي نيستند. آنها سياست پنهاني دارند تا به وسيله ي آن بتوانند بر انسانها تسلط پيدا كنند، در صدد آنند كه مردم را كنترل كنند از مردم برده بسازند، و البته حيله ي بهتري از ايجاد احساس گناه وجود ندارد اين يك شگرد رواني است. اين كار چطور انجام مي شود؟ براي ايجاد احساس گناه اول بايد يك ايده آل ناممكن دست و پا كرد. بايد يك ايده ال ناممكن داد كه غيرقابل دستيابي، دست نيافتني و فراانساني باشد.
