فرض کنید اینترنت را هم بستید،با توان زبان ورزی جامعه چه می کنی | رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)
فرض کنید اینترنت را هم بستید،با توان زبان ورزی جامعه چه می کنید؟تا زبان هست استبداد ناممکن است.
۱.در ضرورت اهمیت آزادی و دموکراسی استدلال های فراوانی از جمله استدلال حقوقی،اومانیستی،فایده گرایانه،عدالت خواهانه و.... مطرح شده است.یکی از مهمترین استدلال ها در دفاع از دموکراسی و اصولا ناممکن بودن استبداد اما استدلال زبانشناختی است که میخائیل باختین آن را مطرح ساخت و امروزه به عنوان یک اصل مسلم در آمده است.از نگاه باختین،تنها راه دسترسی انسان به جهان زبان است.ولی زبان بر خلاف آنچه سوسور یا فرمالیست ها می گفتند یک نظام بسته از نشانه ها یا واژه گان نیست: زبان در زندگی و در موقعیت واقعی و انضمامی مورد استفاده قرار می گیرد و به همین دلیل پر از معانی متفاوت و منافع متفاوت مردم است.مردم اندیشه خود را در زبان مطرح می سازند.بنابراین،زبان همان شکل مادی اندیشه یا ذهن مردم یک جامعه است و به همین دلیل زبان مهمترین میدان منازعه اندیشه های متفاوت در جامعه است و تا زبان و منازعه زبانی است،آزادی و دموکراسی نیز وجود دارد.اندیشه انسانی فقط در تجسم مادی زبان و واژه های زبان به وجود می آید و اگرچه قدرت ها سعی در خفه کردن صدای جامعه از طریق از بین بردن زبان های متفاوت در جامعه دارند،زبان همواره چون ماهی از دست قدرتها بیرون می لغزد و آزادی و دموکراسی همواره وجود دارد.
۲.چندی است در جامعه ما عده ای بنا به منافع سیاسی خود سعی در تک صدا کردن جامعه و از بین بردن تنوع اندیشه در جامعه دارند.اینان چنین می اندیشند که اگر ابزاری چون اینترنت به عنوان میدان مجازی چرخش اندیشه ها را محدود سازند حتما جامعه تک صدا می شود و همه چیز به کنترل یک گروه خاص در می آید.این گروه از سیاسیون از این نکته غافل هستند که مساله آزادی نه اینترنت بلکه خود زبان و توان زبان ورزی مردم است.اینان باید بدانند تا زبان است،آزادی هم است و اگر روزی زبان انسانی خاموش گردد دیگر نه انسانی می ماند و نه اندیشه و معنا و منافعی که کسی به دنبال آن باشد.بنابراین،توصیه زبانشناسی به مستبدان همواره آن است که تا زبان هست استبداد در خود پر از شکاف و ترک است و نمی تواند جامعه را یکدست و یکصدا سازد.توان زبان ورزی انسان مادر آزادی و دموکراسی است.
