در کنار مبارزه سیاسی،باید 'امر اجتماعی' را ممکن کرد همه زندگی | رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)
در کنار مبارزه سیاسی،باید "امر اجتماعی" را ممکن کرد
همه زندگی اجتماعی، سیاست نیست.اصولا از منظر جامعه شناختی،بویژه جامعه شناسی پارسونزی، سیاست سطحی ترین کارکرد را دارد و اون چیزی نیست جز "تحقق اهداف جامعه". آرمان ها و اهداف یک جامعه در نهاد "فرهنگ" تعریف می شود.این اهداف و آرمانها از طریق نهاد "اجتماع" درونی می شوند و منابع لازم برای حیات جامعه را "اقتصاد" فراهم می آورد.بنابراین، اگر جامعه ای به نقد بنیادها و فرآیندهای خرد و کلان آرمان سازی خود در فرهنگ،درونی سازی آرمانهای خود در اجتماع، و بسیج منابع خود در اقتصاد نپردازد و همه این امور را یا به سیاست واگذار کند و یا اجازه دهد سیاست کنترل این امور را از دست او بدزد، این به اون معناست که این جامعه حیات اجتماعی ندارد.نقد نهاد سیاست که سطحی ترین کارکرد را در زندگی اجتماعی بر عهده دارد و منازعه صد و پنجاه ساله برای تحقق دولت و سیاستی که نه آرمان آن در فرهنگ تعریف شده است و نه درونی شده است و نه منابع اقتصادی آن فراهم است به آن معناست که ما به بیراهه رفته ایم.ما در پی تاسیس شرکتی هستیم که هیچ هدف، برنامه، هویت،آرمان، پول و کارمندی ندارد.آنچه در جامعه الان ما وجود دارد سیاست نیست:در جامعه ما تصاحب یا دزدی قدرت وجود دارد، چون این سیاست هیچ بنیان اجتماعی ندارد.نه اسلام می تواند آرمان سازی کند،نه مسجد نهاد درونی سازی اهداف جامعه است و نه خام فروشی نفت و معادن و...اقتصاد است.این جامعه در وضعیت فعلی اش چیزی در حد یک قبیله بزرگ آشوب زده است. اکنون و تازه با جنبش انقلابی "زن، زندگی،آزادی" است که جامعه ما آغاز به شناسایی و طراحی برخی اهداف و آرمان های مشخص و روشن و انسانی و توسعه محور خود کرده است.
