- جایی که عزرائیل شاید بتواند گروگانهای دیکتاتور را آزاد کند! | فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
- جایی که عزرائیل شاید بتواند گروگانهای دیکتاتور را آزاد کند!
شینزو آبه، نخستوزیر ژاپن، به دلیل بیماری استعفا داده است. او خطاب به مردم ژاپن گفته که نمیخواسته مراحل درمان بیماریاش به کار او لطمه بزند و به همین دلیل ترجیح داده که استعفا کند.
سیاستمدار دموکرات باید هم که اینگونه عمل کند. او نمایندهٔ واقعی مردم و خدمتگزار آنها و کشورش است. مصالح ملی بزرگترین اولویت اوست. سیاست از نظر او به معنای چنگ زدن به صندلی قدرت و حذف رقبا نیست. سیاست برایش ابزاری است برای خدمت به مردم و کشورش.
حالا این را مقایسه کنید با حاکمان کشورهای دیکتاتوری که تا دم آخر به صندلی قدرت چسبیدهاند و جز مرگ هیچ چیز دیگری نمیتواند شر آنها را از سر مردم کشورهایشان کم کند.
دو نمونه برایتان مثال میزنم. «کنستانتین چیرننکو» رهبر شوروی در اوایل دهه هشتاد کلکسیون انواع بیماریها بود. وضع سلامتی این پیرمرد هفتادوچندساله بهقدری وخیم بود که حتی نمیتوانست از جای خود تکان بخورد. برایش یک صندلی مخصوص، که شبیه یونیت دندانپزشکی بود، ساخته بودند تا او بتواند با فشار دادن دکمههایش تکان بخورد، به جلو و عقب خم شود تا گوشی تلفن را بردارد یا به زور نامهای را پاراف یا امضا کند.
نمونهٔ آشنای دیگر، «هوگو چاوز» رهبر ونزوئلا بود که یکی دو سال آخر عمرش سرطان گرفته بود و کارش به شیمیدرمانی در بیمارستانهای کوبا رسیده بود. او گاهیوقتها به دلیل وخامت حالش مجبور میشد برای پنج، شش ماه از انظار عمومی غایب شود اما باز حاضر به کنارهگیری از قدرت نبود.
خلاصه میخواهم خدمتتان عرض کنم که حاکمان دیکتاتور به تنها چیزی که فکر نمیکنند مردم و مصالح ملی است. اینها که اتفاقاً خیلی هم ادعای مردمی بودن دارند، به خوبی آگاهند که صرف ادامهٔ حکومتشان خلاف منافع ملی است اما چون شیفتهٔ قدرت هستند و فقط به منافع خودشان و حلقهٔ اطرافیانشان فکر میکنند و پشیزی هم برای مردم اهمیت قائل نمیشوند، هرگز به صورت داوطلبانه از تخت قدرت پایین نمیآیند. اینها ،که عملاً مردم کشورهایشان را به گروگان گرفتهاند، از تخت قدرت پایین نمیآیند، مگر اینکه حضرت عزرائیل از راه برسد و آن ها را با تیپا از تخت قدرت و کلاً از صفحهٔ روزگار به بیرون پرتاب کند.
بیژن اشتری، نویسنده و مترجم @MostafaTajzadeh T.me/tarikhnevesht3996