رهبر و جبهه مشارکت سیدمصطفی تاجزاده نه دهه شصت طلایی بو | فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
رهبر و جبهه مشارکت
سیدمصطفی تاجزاده
نه دهه شصت طلایی بود و نه دهه‌های بعدی سراسر سیاهی و تباهی. اما انتظار این بود که با تثبیت نظام و پایان جنگ و مهار تروریسم و کسب تجربه، ما به‌سمت تحقق همان آزادی‌هایی می‌رفتیم که قبل از خرداد ۶۰ داشتیم. یعنی احزاب و مطبوعات و تجمعات و انتخابات آزاد. یعنی صداوسیمای مناظره‌ها.
متاسفانه آقای خامنه‌ای در آن جهت حرکت نکرد. اگرچه فضا را کاملا نبست و به‌همین‌دلیل دوم خرداد ۷۶ ممکن شد، اما او حاضر نشد حتی در دوم خرداد نیز حقوق مخالفان قانونگرای جمهوری اسلامی را به‌رسمیت بشناسد.
در همان زمان مجلس ششم، در دیداری خصوصی آقای بهزاد نبوی از رهبر پرسید که شما اساساً مخالف را به‌رسمیت می‌شناسید یا مثلا با نهضت آزادی مشکل دارید؟ آقای خامنه‌ای پاسخ داده بود که من به وجود مخالف در جمهوری اسلامی قائل هستم. آقای نبوی پرسیده بود: پس چرا به نهضت آزادی اجازه فعالیت قانونی و علنی نمی‌دهید؟ آیا یک رژیم سیاسی مخالفانی سالم‌تر و نجیب‌تر از این افراد دارد؟ که آقای خامنه‌ای جواب نداده بود!
همان زمان رهبر به وزیر اطلاعات گفته بود که دو تشکل نهضت آزادی و جبهه مشارکت مشکوک هستند و آن‌ها را زیر نظر بگیرید و گزارش برایم تهیه کنید. آقای یونسی در نشستی که من هم حضور داشتم، گفت: پس از دستور آقای خامنه‌ای، من برای اینکه هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای باقی نماند و گزارش جامع و مانعی تهیه شود، آقای خزایی را که از اصول‌گراهای تند وزارت بود، مسئول گروه بررسی و تهیه گزارش کردم.
تیم وی پس از مدتی و با استفاده از تمام اهرم‌های اطلاعاتی، از شنود و تعقیب و مراقبت و نفوذی به این نتیجه رسیدند که نه جبهه مشارکت و نه نهضت آزادی، هیچ مورد و ارتباط مشکوکی ندارند. گزارش را به آقای خامنه‌ای دادم، اما ایشان نپذیرفت!
گفتم: من مسئول تیم بررسی را کسی کردم که ذره‌ای سمپاتی به این دو تشکل نداشته باشد، اما وزارت اطلاعات به هیچ مورد مشکوکی نرسیده است. ولی بازهم رهبری قبول نکرد و حرف خود را می‌زد و درنهایت جبهه مشارکت را منحل کرد، نهضت آزادی را هم هرگز قانونی نخواند.
پس سخن من این نیست که در دهه شصت ایران بهشت بود و رهبر آن را به جهنم تبدیل کرد، بلکه این است که آن دهه دارای نقاط ضعف و قوت خاص خود بود و انتظار می‌رفت پس از برقراری صلح و تثبیت نظام، به‌سمت تقویت ابعاد قوت و مثبت و ازبین بردن جنبه‌های ضعف و غیرانسانی برود.
آیت‌الله خامنه‌ای متاسفانه عکس این مسیر را پیمود. خطاها را ادامه داد و علیه سیاست‌های درست آن زمان، بدعت‌های خطرناکی مانند: تضعیف جمهوریت و نقش مردم و حاکم‌کردن نظامیان بر مقدرات کشور گذاشت. باوجوداین تا سال ۹۶ دریچه رقابت سیاسی را کاملا نبست.
فوت آقای هاشمی، پیروزی ترامپ و خروج او از برجام و مسئله جانشینی البته به نظر من، نقش مهمی در حذف کامل اکثریت و تشکیل حکومت یکدست اقلیّت ایفا کرد.
(بخشی از فصل دهم مصاحبه حسین رزاق با سیدمصطفی تاجزاده)
