2023-01-18 08:57:16
از این کوزه، چیزی جز نارضایتی و اعتراض، برون می‌تراود؟
همگام با تشدید سیاست‌بازی در میدانِ آموزش‌وپرورش و ذلیل‌سازی این نهاد زیربنایی بواسطه‌ی مداخله‌ها و دستکاری‌های سخیفِ عناصر سیاسی، شاهد تداوم رویکرد مخرب «
پولی‌سازی آموزش و پرورش» و عقب‌نشینی دولت از مسئولیتش در این حوزه هستیم.
تجویزها و تکالیف برنامه‌های توسعه، بویژه برنامه‌ی ششم، برای #خصوصی‌سازی فراگیر در امر تعلیم و تربیت، هر روز ثمرات هول‌انگیز خود را نمایان می‌کند؛ اما دریغ از بازاندیشی و بازنگری در این رویکردهای تخریبی.
در آخرین پرده از تهاجم آشکار به زیرساخت فرهنگی و آموزشی کشور، «اولویت‌های تحولی وزارت آموزش‌وپرورش» به عنوان «سندانتظارات دولت از آموزش و پرورش» توسط رئیس جمهور ابلاغ شد.
گذشته از مسائل و نکات مستتر در کلیت این سند، خط روشن «
مسئولیت‌زدایی از دولت» و «
پولی‌سازی و خصوصی‌سازی و بازاری‌سازی تعلیم و تربیت» برجسته‌تر از هر نکته‌ای‌ست.
این رویکرد بازاری، در دو بند، آشکار است:
۱. توسعه‌ی مدارس هیئت امنایی به میزان حداقل ۲۵درصد مدارس تا سال ۱۴۰۳.
۲. تخصیص اعتبار به خانواده‌ها و هدفمندسازی اعتبارات تحصیل با هدف ارتقای #بهره‌وری منابع.
این سیاست‌ها، اعلام رسمی تشدید حرکت به سمت خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش.
عجیب است که اصولگرایان و نواصولگرایان، مدام از رویکرد #نولیبرالی رقبای سیاسی خود فریاد می‌کنند اما هرگاه، خود نیز بر صدر نشستند، دقیقاً همان رویکرد را اختیار می‌کنند و چهارنعل در این مسیر بیهوده، می‌تازند. حتی شدیدتر و خشن‌تر از سایرین!
اقتصاد و اجتماع و فرهنگ و آموزش و درمان و مسکن و... را به دست بازار می‌سپارند و سپس متظاهرانه شروع می‌کنند به اشک ریختن برای فرهنگ. و برمی‌آشوبند از اعتراض. آیا از کوزه‌ی این رویکردهای خشن و فشارافزا، چیزی جز نارضایتی و اعتراض، برون می‌تراود؟
روح‌الله رشیدی
#عدالت_آموزشی
@ebteda_ir
@Mostazafin_TV
488 viewsedited 05:57
م
