طبقه‌بندی افکار خودآیند بِک (۱۹۹۵) افکار خودآیند را به سه د | آقای روان‌شناس
طبقه‌بندی افکار خودآیند
بِک (۱۹۹۵) افکار خودآیند را به سه دسته تقسیم کرده است:
دسته‌ی اول، افکار خودآیندی هستند که علی‌رغم وجود شواهدی برخلاف آن‌ها، فرد هم‌چنان آن‌ها را باور دارد، مانند:
فردی که چندین‌بار در جمع سخنرانی کرده است و به خوبی از عهده‌ی آن برآمده است، اما نگران است که مبادا سخنرانی اخیر را خراب و آبروریزی کند.
دسته‌ی دوم، افکار خودآیندی هستند که به ظاهر درست می‌باشند، اما نتیجه‌ای که فرد از آن‌ها می‌گیرد، نادرست است. برای مثال:
فردی را در نظر بگیرید که نسبت به دوستش بدقولی کرده است و از این بابت ناراحت است و فکر خودآیندش این است که «دوستم پیش خود فکر می‌کند چقدر بی‌فکر و بی‌توجه است» و نتیجه‌ای که می‌گیرد این است که آدم ارزشمندی نیست، یا کسی را در نظر گیرید که وقتی در انجام کاری شکست می‌خورد، به این نتیجه می‌رسد که فردی بی‌کفایت است.
دسته‌ی سوم، افکار خودآیندی هستند که درست هستند، اما انطباقی نیستند، مانند کسی که شب قبل امتحان خود را می‌گذراند و باید چند ساعت مطالعه کند، این فرد با خود می‌گوید اگر تا نیمه‌شب هم بیدار بمانم و مطالعه کنم، باز هم نمی‌رسم درسم را تمام کنم. گرچه این فکر درست است، اما باعث افزایش اضطراب و افت تمرکز بیمار می‌شود.
کتاب: مهارت‌های چالشی در شناخت‌درمانی نویسنده: دکتر شهربانو قهاری ناشر: دانژه
