برای بیچارگان، بزرگترین ترس، ترس از مرگ نیست؛ ترس از جاودانگی | -دنـیای تاریـک مـن
برای بیچارگان، بزرگترین ترس، ترس از مرگ نیست؛ ترس از جاودانگی‌ست؛ این که هر روز بیدار شوند از خواب و به بیچارگی‌شان تا ابد ادامه دهند. این زندگیست که آدم را می رنجاند و عذابش میدهد- کارهای بی‌پایان، بیگاری؛ صبح تا شب دویدن و نرسیدن. مرگ که این چیزها را ندارد؛ همه‌ی کارهای ناتمام را تمام میکند. تازه اگر تمام هم نشده باشند، تو نیستی که تمام شدن یا نشدنشان عذابت بدهد. آن قدرها هم که میگویند مرگ بد نیست؛ آدم را از زندگی بازنشسته میکند.
