همجنس‌دوستی در سینمای ایران؛ میل محافظه‌کارانه به جهانی‌شدن @n | نفیر
همجنس‌دوستی در سینمای ایران؛ میل محافظه‌کارانه به جهانی‌شدن @nafirgram
صحبت از همجنس‌دوستی در سینمای ایران، امری پرمناقشه اما رو به رشد است. آیا حساسیت سینماگران ما نسبت به این موضوع بیشتر شده یا داستان دیگری درکار است؟ در مرداد سال ۱۳۹۳ فیلم «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» به کارگردانی بهروز افخمی اکران شد. در این فیلم، مادرِ آذر (دختری که از همسرش فیلیپ در لندن جدا شده و به ایران آمده) رازی را درباره دلیل جدائی آن‌ها فاش می‌کند که سخت موجب آشفتگی پدرِ آذر می‌شود، زیرا دلیل جدائی و سفر ناگهانی آذر به ایران این است که شوهرش دوجنسگرا بوده. اما همین فیلمساز چندی پیش شروع به سلسله مصاحبه‌ها و یادداشت‌هایی بی‌دلیل علیه جشنواره ها می‌کند و با پیش‌کشیدن اتهامات «لاقیدی» و «انحراف جنسی» می‌گوید: «در واقع سینمای اروپا سینمای دگرباش‌هاست. شاید بتوان گفت در همه جای دنیا پنج یا کمتر از پنج درصد چنین فیلم‌هایی را دوست دارند ببینند یا چشم‌اندازی مثل این را دوست دارند که با آن آشنا شوند، اما همین پنج درصد بازار بزرگی است… جشنواره کن جشنواره این جور تجارت‌ها است. در واقع شما می‌توانید مطمئن باشید اگر فیلمی درباره همجنس‌بازی بسازید بالاخره در یکی از این جشنواره‌های اروپایی جایزه می‌گیرد، چرا که پروتکل‌های جشنواره‌ای درباره این موضوع تصریح دارند.» سوال این نیست که مشکل افخمی از کجا آغاز شده، بلکه باید بپرسیم که در یکی دو سال اخیر چه شده که چنین بحثی در سینمای ایران شکل گرفته است؟... در نفیر بخوانید:
