از نفت چه خبر؟

2021-09-18 20:47:03 فایل کامل توضیحات جمعی از کارشناسان آزادگان جنوبی+امضاکنندگان

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-09-18 20:46:38 توضیحات جمعی از کارشناسان طرح آزادگان جنوبی درباره یک مطلب

این مطلب در واقع شکل عجیبی از جوابیه است. ما در مطلبی به قلم جمعی از کارشناسان آزادگان جنوبی به نقد مصاحبه های اخیر آقای نصرالله زارعی پرداختیم. بعد در اتفاقی جالب به جای اینکه خود ایشان پاسخی به این مطلب بدهند جمعی از کارمندان ایشان با امضای خودشان مطلبی در این خصوص فرستادند. از نفت چه خبر قانونا می‌توانست این مطلب را کار نکند چون مطلب ما نقد آقای زارعی بود و قانون فقط برای ایشان این حق را قائل است. اما ما برای توسعه‌ی بحث و اطلاع رسانی از انواع سلیقه ها و گرایش ها دست به انتشار این جوابیه! میزنیم. انشالله که مدیران نفتی از جایگاه بالا به رسانه نگاه نکنند که اتفاقا خودشان بیشتر ضرر می‌کنند. علی ایحال، خلاصه ای از گفته های این کارشناسان و فایل کامل مطلب به همراه امضاها در ادامه می‌آید:

گروه مدیریت طرح در یک کار منسجم، مکرر و به موقع پیگیر ایفای تعهدات متقابل با پیمانکاران بوده است و کاری که تیم مدیریت طرح انجام داده از یکی از اصول مدیریت پروژه یعنی مستندسازی دقیق و کامل نیز برخوردار بوده و تمامی مطالبات و پیگیری ها طی سه سال گذشته مستند و مدون در سوابق طرح و شرکت موجود می باشد.

بنا بر آمار ثبت شده تولید که از شرکت اروندان و به صورت روزانه اخذ و در سیستم ثبت می گردد، حداکثر تولید آزادگان جنوبی در فروردین 1398 ( بدون احتساب یاران جنوبی ) حدود 105 هزار بشکه در روز بوده است و با احتساب تولید همزمان 16 حلقه چاه یاران جنوبی تولید تجمیعی 121 هزار بشکه بوده است که این میزان تولید هم تنها برای چند روز ثبت شده است و پس از سیلاب سال 1398 تعدادی از چاه ها بسته شد و متعاقباً بدلیل کاهش تکلیفی نتیجه تحریم مداوم تولید آزادگان کاهش و حتی تا 56 هزار بشکه نیز رسیده است. در دیماه سال 1399 و با دستور وزیر محترم وقت مبنی بر برنامه ریزی برای افزایش تولید، با همکاری شرکت اروندان، چاه های بسته شده که عمدتاً نیاز به عملیات احیاء چاه داشته وارد مدار تولید شده و 12حلقه چاه جدید نیز به مدار تولید اضافه شد که تولید تجمیعی به حدود 103 هزار بشکه ( 108 هزار بشکه با احتساب 6 حلقه یاران جنوبی ) رسید که متأسفانه و مجدداً بدلیل تحریم و کاهش تکلیفی مجدداً تولید به حدود 53 هزار بشکه کاهش داده شد و طی یکی دو ماه اخیر مجدداً رفع تدریجی کاهش دستوری و تکلیفی، اخیراً تولید به حدود 93 هزار بشکه با باز کردن و احیاء چاه ها رسیده است و این افزایش با احیاء حدود 20 حلقه چاه باقی مانده و آماده تولیدی شدن که تنها نیازمند احیاء می باشند، در دستور کار شرکت متن و اروندان قرار دارد.

تیم مدیریت پروژه با رویکردی تخصصی و حمایتی، سعی نموده است مشکلات سنواتی پیمانهای قدیمی بر جا مانده از حدود شش سال قبل را بتدریج حل نماید و حمایت کاملی از همه پیمانکاران علاقمند به ادامه کار و تکمیل باقیمانه کار را در دستور کار داشته و در خصوص صورت وضعیت ها، چنانچه مدارک و مستندات صورت وضعیت هر پیمانکار کامل بوده، اقدام جهت ارسال صورت وضعیت شرکت در کمترین زمان ممکن بعمل آمده است.

مدیریت طرح در کار مطالبه برای اخذ وجوه صورت وضعیت های پیمانکاران، کار رسیدگی به ادعاهای سنواتی شده پیمانکاران را مداوم و مستند و بصورت جدی در دستور کار قرار داده ولکن از عوامل تآخیرات در پیمان های جاری، رسیدگی به ادعاهای سنواتی پیمانکاران و عدم تمایل پیمانکاران برای کار به دلیل صرف بخش عمده منابع مالی و عدم تناسب بودجه باقیمانده و کار باقیمانده بوده است.

در تأیید رویکرد سازنده و حرکت به جلو تیم مدیریتی طرح، ذکر این نکته که مستند هم می باشد مهم است که تیم مدیریت پروژه سعی داشته است که کارهای واگذار شده بدون قرارداد را نیز جهت پرداخت حقوق پیمانکاران، در دستور کار خود قرار داده و اقدامات لازم جهت اخذ مجوزهای قانونی برای پرداخت را در دستور کار خود قرار داده است. که خود نشان دهنده روحیه و نگاه مدیریت طرح بر بسته شدن پرونده ها بوده است نه ایجاد پرونده.

تسریع در تکمیل ساخت اقلام دیر تحویل و ارسال تدریجی به سایت، تکمیل نسبی گاسپ های شمالی و جنوبی، تکمیل 5 منیفولد و نیز 25 حلقه چاه و به تولید رسانیدن 11 چاه جدید در این معضلات نقدینگی و اعتصابات منتج از مطالبات به جا مانده از سالهای قبل، حداکثر کار ممکن و عملی بوده است که انجام شده است. برقراری آرامش و جلوگیری حتی الامکانی از اعتصابات کارگری و جلوگیری از تعدیل و اخراج خصوصاً برای افراد بومی علی رغم کم شدن جبهه های کاری از دیگر موارد اولویت دار تیم مدیریت طرح بوده است.

پیشرفت طرح آزادگان جنوبی در دو سال اخیر تنها 5 درصد بوده است که دلایل و عوامل موثر بر عدم تحقق اهداف برنامه ریزی شده خلال بندهای فوق آورده شده است که دیگر تکرار نمی گردد.

متن کامل جوابیه را در فایل پی‌دی‌اف ذیل دریافت کنید: باز کردن / نظر دهید

2021-09-10 13:32:03 پاسخی به یک مصاحبه/چرا توسعه میدان مشترک آزادگان جنوبی عقب ماند؟

جمعی از کارشناسان طرح توسعه آزادگان جنوبی نظرات خود را درباره مصاحبه اخیر زارعی، مجری طرح مطرح کرده اند. در بخشی از این متن آمده است: چند روزی است که برخی كه طی هشت سال گذشته به دلیل همکاری و تلاش برای رای اعتماد وزیر نفت سابق ادعای سهمخواهي و حتی سهم بیشتر از آنچه گرفتند داشته‌اند امروز نیز با زیر سوال بردن عملكرد توسعه میدان مشترك نفتي آزادگان جنوبي و نعل وارونه زدن در تلاش گرفتن پست در این دولت و این وزارت نفت نیز هستند ولی اینبار از دایره اخلاق و انصاف نیز خارج شده و حقيقت را نیز مخدوش می‌نمایند. کافی است مقایسه‌ای ساده کنیم از مدت حضور ایشان در حوزه مسئوليت اصليش در طرح و منطقه عملیاتی میدان نفتي آزادگان جنوبي در سال ۱۳۹۹ و همین شش‌ماهه ۱۴۰۰ که به ترتیب فقط ٥ روز و ۳ روز بوده است. این در حالیست که مجریان قبلی این طرح که موجب ۱۱۰ هزار بشكه در روز افزايش تولید بودند بطور متوسط حداقل ۵ شبانه روز در هر هفته از وقت خود را در سايت آزادگان جنوبي سپري مي كردند (یعنی ۲۶۰ روز در سال) که خروجی آن نیز آن شاهکار توسعه ایرانی بود روزانه ۱۱۰ هزار بشكه افزايش توليد در کمتر از ۲ سال در حالی که چینی‌ها در دو میدان آزادگان شمالی و یادآوران در بیش از هفت سال ۱۸۵ هزار بشکه آنهم با آن هزینه.

اگر چه کارشناسان منصف نیز اعتقاد دارد که در میان سه میدان آزادگان شمالی و جنوبی و یادآوران، عدم پیشرفت میدان آزادگان جنوبی طی همان ۶ یا ۷ سال قرارداد با CNPC نباید بیشتر مماشات می‌کردند و برکناری این شرکت شاید تنها راه به تحرک واداشتن توسعه این میدان مشترک بود که نتیجه بدی نداشت ولی چند مطلب قابل توجه است:

۱- مگر از ابتدای خرداد ۹۸ که به سمت مجری طرح توسعه آزادگان هم منصوب شدید نمی‌توانستید این ایرادات را به آقای زنگنه بفرمائید و مصاحبه بکنید؟!

۲- مجری قبلی مگر غیر از با کار و افزایش تولید مدیرعامل شد شما چرا همان رویه را ادامه ندادید که امروز توسعه آزادگان تكميل شود و با اتكا به آن مدیرعامل بشوید؟

۳- وقت شبانه روزی مجریان قبلی برای توسعه ایرانی و استفاده از توانائیهای ایرانی در توسعه میدان، اعتباری برای کشور ایجاد کرد ولی شما همان وقت را فقط صرف فرافكني در فضاي مجازي و پرونده سازي برای این و آن و شرکت‌ها و بدنام کردن افراد صرف کردید، مسلماً نتیجه‌ای غیر از این و توقف توسعه و حتی تولید نداشت.

۴- تلاش برای رقابت با مدیرعامل پتروپارس و جلوگیری از پیشرفت کار آنها به بهانه‌های واهی نه شما را به مدیرعاملی پتروپارس رساند و نه کشور را به اتمام فاز یک توسعه ميدان آزادگان جنوبي، که تعهدش را شما در ابتدای حضورتان در این مسند دادید و هنوز مصاحبه شما در سایت‌ها قابل رویت است.

۵- اگر از استعفای تشريفاتي اوایل سال۹۹ خودتان پشیمان نشده و به لطف جناب نوذری دوباره بر نمي گشتيد، شاید پیشرفت بیشتری در کار بوجود می‌آمد.

۶- تشکیل باند و گروه در شرکت‌های پیمانکار با فشار شما، نتیجه‌ای جز توقف کار توسعه میدان و توليد از میدان مشترک داشت؟

۷- شما بعنوان معاون توسعه بيشترين اختيارات را داشتيد، همزمان مجری هم بودید پول پروژه نیز از طریق صندوق توسعه و SPV هم که وجود داشت و مدیر مالی وقت و سایر اجزای شرکت متن تحت فرمان شما بودند پس چرا پرداخت‌های GC را که خودتان نهایی کردید ندادید؟

٨- به چه دليلي صورت وضعيت‌هاي پيمانكاران و مشاوران را شش ماه متوقف ميكرديد و يك ماه مانده به عيد تازه كارسازي كرديد؟ هر كسي ميداند كه در ماه پاياني سال نقدينگي ممكن است با چالش مواجه شود.

٩- پيشرفت، تكميل و افتتاح طرح ميدان آذر، تكميل نیروگاه غرب کارون، افتتاح تلمبه خانه غرب کارون و خطوط انتقال مربوطه و توسعه ميدان‌هاي سپهر و جفير، آبان و پايدار غرب، چشمه خوش و دالپري، تعهد توليد و نگهداشت همه ميادين نفتی كه محقق شد (بجز آزادگان جنوبي) تحت ‌الشعاع گوره جاسک قرار نگرفت و فقط شما و طرح آزادگان جنوبي از کانون توجه خارج شد؟

١٠- براي همه طرح هاي فوق بودجه و اعتبار بود كه طي همين مدت مسئوليت شما به پيشرفت و بهره برداري رسيدند. فقط براي آزادگان جنوبي نبود؟ آري زمين كج است!

١١- راستي طرح آزادگان جنوبي اين سرمايه و امانت صدها میلیاردی كشور كه به شما سپرده شده طي دو سال اخير چند درصد پيشرفت كرده؟٢٪؟ توليد ميدان چقدر؟ از ١٣٠ هزار بشكه در روز توليد محقق شده در ارديبهشت ١٣٩٨ به چند بشكه در روز رسيد؟ کمتر از ٨٠ هزار بشكه؟

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-09-05 04:18:47 روسیه مانع گاز ایران است یا خودمان؟

حمیدرضا شکوهی

این روزها ترجمه مقاله‌ای از نشریه اینترنتی معتبر اویل پرایس درباره کشف میدان گازی جدید در دریای خزر مورد توجه رسانه‌های داخلی قرار گرفته که البته اشتباه در ترجمه آن، موجب اصلاح خبر توسط شرکت نفت خزر شد. چراکه بنا به اعلام مدیر برنامه ریزی شرکت نفت خزر، میدان گازی جدیدی کشف نشده و صرفا ساختاری به نام چالوس یافت شده که احجام اعلامی در خبر هم تخمین اولیه پیش از اکتشاف است و اصلا پس از کشف نفت در میدان سردار جنگل در سال ۱۳۹۱ و حفاری دوباره و تثبیت آن در سال ۱۳۹۳ تاکنون، هیچ‌گونه عملیات حفاری در ساختارهای شناسایی‌شده در دریای خزر توسط ایران انجام نشده است. البته قطعا دریای خزر و از جمله همین ساختار چالوس، منابع عظیمی از نفت و گاز دارد که باید برای بهره برداری از آن برنامه ریزی کرد.

این موضوع در هفته گذشته، با انتشار خبر دیگری درباره قرارداد بیست ساله ایران و روسیه همراه شد که همگان را به یاد حواشی قرارداد بیست و پنج ساله ایران و چین انداخت. قراردادی که یکی از مفاد آن، کنترل روسیه بر صادرات گاز ایران است! البته متن این قرارداد هیچ جا منتشر نشده و هیچ مقام مسئولی هم جزییات منتشر شده از آن را تایید نکرده است. اگر چنین قراردادی وجود داشته باشد و یکی از مفاد آن هم کنترل روسیه بر صادرات گاز ایران باشد – ولو با هر ادبیاتی در قرارداد آمده باشد – تاسف آور و خدشه بر حق حاکمیت ملی ماست و در این موضوع تردیدی نیست. اما بیایید از زاویه دیگری به موضوع کنترل روسیه بر صادرات گاز ایران نگاه کنیم.

فرض کنیم خبر کنترل روسیه بر صادرات گاز ایران درست باشد. آیا مهمترین مانع صادرات گاز ایران به اروپا، روسیه است؟! قطعا پاسخ منفی است. تولید گاز ما همواره، اندکی بیش از مصرف داخلی است و با اینکه دومین ذخایر غنی گاز جهان را داریم، هیچگاه در بین صادرکنندگان عمده گاز جهان جایگاهی نداشته‌ایم. عراق و ترکیه، تنها خریداران عمده گاز ایران هستند اما میزان صادرات گاز ما به این کشورها، هیچ سنخیتی با ذخایر غنی ما ندارد. تحریم، از یک سو موجب شده هیچگاه نتوان برنامه ریزی درازمدتی برای انعقاد قراردادهای بین المللی گاز انجام داد و از سوی دیگر موجب تاخیر در توسعه میادین گازی به دلیل کمبود منابع مالی و فناوری می شود.

تحریم اگرچه در مسر توسعه صنعت نفت ایران موانع متعددی ایجاد کرده اما در مورد برداشت ایران از منابع غنی نفت و گاز دریای خزر، تاثیرات جدی بیشتری داشته است چراکه عمق زیاد دریای خزر و نیاز به فناوری‌هایی برای تولید در آبهای عمیق که در اختیار کشور ما نیست، به موازات سرمایه‌گذاری سنگین برای برداشت از این منابع، عملا امکان تولید از خزر را از ما در دوران تحریم سلب کرده و با وجود برداشته شدن گامهایی در جهت همکاری با کشورهای همسایه خزر در سالهای اخیر برای برداشت از این منابع، عملا بهره‌برداری از میادین موجود در دریای خزر در بن‌بست گرفتار شده است.

به این موضوع، باید به مصرف بالای گاز در داخل کشور را نیز اضافه کرد چراکه بهینه‌سازی مصرف سوخت در کشور ما همواره در حد شعار بوده و کمتر شاهد برداشته شدن گامهای عملیاتی کلان با پشتوانه ملی و حاکمیتی در این زمینه بوده‌ایم و هر بار هم که سخن از افزایش مصرف گاز به میان آمده، انگشت اتهام به سمت مردم نشانه رفته است.

خلاصه اینکه قبل از آنکه روسیه بخواهد تصمیمی برای ممانعت از صادرات گاز ایران به اروپا بگیرد یا گامهای عملی برای جلوگیری از حضور موثر ایران در بازارهای جهانی گاز بردارد، خودمان به خاطر تداوم تحریم و همچنین عدم بهینه‌سازی مصرف در کشور، راههای حضور موثر در بازارهای جهانی را بسته‌ایم. پس به جای دادن نشانی اشتباه روسیه، رفع تحریم را جدی‌تر بگیریم./روزنامه اعتماد

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-08-25 08:16:06 آمار عجیب درباره درآمد نفت در بهار امسال

حمیدرضا شکوهی

جزییات عملکرد منابع و مصارف بودجه در بهار سال جاری یک نکته مبهم دارد و آن هم درآمدهای حاصل از نفت و فرآورده های نفتی است که حاکی از تحقق سه درصدی آن نسبت به میزان مصوب است! بیایید اعداد را دقیقتر بررسی کنیم.

در بودجه سال جاری، صادرات روزانه ۳/ ۲ میلیون بشکه نفت در روز با قیمت ۴۰ دلار در نظر گرفته شده بود که بسیار خوشبینانه بود و با توجه به تداوم تحریم، از همان زمان هم مشخص بود که این رقم تحقق نخواهد یافت. البته قیمت نفت افزایش یافت و میانگین قیمت ۶۰ دلار برای هر بشکه نفت در سال جاری خورشیدی به ثبت رسید. در چنین شرایطی تحقق ۳ درصد درآمدهای پیشبینی شده نفتی بسیار عجیب است.

به زبان ساده، اگر قرار بود کل درآمد نفتی پیشبینی شده در بودجه در بهار سال جاری بر مبنای نفت ۴۰ دلاری و صادرات ۲.۳ میلیون بشکه نفت در روز تحقق یابد، بدین معنا بود که روزانه ۹۲ میلیون دلار و در کل فصل بهار، حدود ۸.۵ میلیارد دلار می شد. وقتی گفته می شود که تنها ۳ درصد از درآمد نفتی بهار تحقق یافته یعنی کل درآمد نفتی در بهار امسال، ۲۵۶ میلیون و ۶۸۰ هزار دلار بوده که با احتساب هر بشکه نفت حدود ۶۰ دلار، یعنی کمتر از ۴.۳ میلیون بشکه نفت طی سه ماه فروخته شده است؛ یعنی روزی ۴۶ هزار بشکه!

بعید است این میزان صادرات نفت صحیح باشد و به نظر می رسد یک جای این آمار دارای مشکل است؛ بویژه آنکه بخشی از این آمار مربوط به صادرات فرآورده‌های نفتی است؛ مگر اینکه قیمت نفت صادراتی ایران خیلی کمتر از ۶۰ دلار باشد و تخفیف بالایی برای آن در نظر گرفته شده باشد. این آمار ۳ درصدی، با توجه به اینکه بر مبنای آمار اوپک میزان تولید نفت ایران امسال اندکی هم افزایش داشته یک نشانه دیگر هم دارد و آن افزایش حجم ذخیره‌سازی نفت در بهار امسال به امید رفع تحریم است؛ اتفاقی که البته نیفتاد و بعید است به این زودی هم رخ دهد. اما در هر صورت، تحقق ۳ درصدی درآمدهای نفتی یک چالش جدی برای بودجه در سال جاری است که در صورت عدم رفع تحریم، اصلاح بودجه توسط دولت رئیسی را ضروری می‌سازد./روزنامه اعتماد

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-08-20 16:58:47 وقتی تیم جشن ساز بازی میخورد/آیا واقعا بیات گزینه اصلی مدیرعاملی نفت است؟

اصولگرایان نفتی هنوز به قدرت نرسیدند، تشتت و چند دستگی بین خودشان را رقم زندند. این وقتی است که هنوز وزارت نفت در ید کامل اصولگرایان قرار نگرفته است. تا قبل از معرفی جواد اوجی برای وزارت نفت دو باند رستم و جنوبی‌ها، و اوجی و میرکاظمی‌ها شکل گرفته بود، که بالاخره با نفوذ میرکاظمی، اوجی به عنوان وزیر پیشنهادی در لیست قرار گرفت. اما بازی به اینجا ختم نشده است. هر دو طرف بازی طره هایی علیه یکدیگر به میدان میاندازند.

اوجی این روزها پشت دست شاهمیرزایی و شیوا، نور چشمی‌های میرکاظمی در نفت بازی میکند. یکی دو رسانه هم از چی چی نیوز و فلان نیوز ها در خدمت این جریان هستند و دیگران را به لابی متهم میکنند. منظورشان از دیگران همان تیم و باند رستم قاسمی است تا منصب مهمی در نفت به دست آنها نیافتد. مطرح شدن عبدالحسین بیات که چهره مهم اصولگرایان در پتروشیمی است برای مدیرعاملی نفت در واقع فرستادن گلدان کاکتوس برای جنوبی هاست. راهکار نزدیکان اصلی اوجی در این روزها این است که کل جنوب را با جریان و تکاپوهای جشن ساز یکی کنند.

جشن‌ساز توانسته یک پیام را به بدنه نفت برساند که "من پدرخوانده‌ی جنوبی هام". یکی کردن جنوب و جشن‌ساز یا در واقع حمله با عنوان جریان سوم، محصول و میوه اش برای شاهمیرزایی و شیواست که نمیخواهد از طایفه شکرالله زاده و دریس کسی به منصب مدیرعاملی نفت برسد. جشن‌ساز هم جاذبه دارد و هم دافعه. همان طوقی که بر گردن رستم افتاده بر سر فروش نفت به بابک زنجانی، گردن جشن ساز هم هست. اختلاف های این چند ساله هم با هسته مرکزی جنوبی‌ها او را از بدنه جدا ساخته است. اما تیم ش ش به زرنگی این همانی را انجام میدهد. چون با تاراندن رستم به بهانه‌ی بابک زنجانی نتیجه‌ی خوبی گرفتند و برای جنوبی ها هم همین نسخه را میپیچیند و جشن‌ساز را پدرخوانده ی جنوب نشان میدهند. رسانه هایی که این روزها به دریس و بورد و جشن ساز حمله میکنند در خدمت این بازی‌اند.

نکته اینجاست که جشن‌ساز آیا نماینده جنوب در تهران است؟ سهم بگیر اهواز در تهران است؟ رسانه‌های جشن ساز این قدر زنگنه و تیم مدیریتی‌اش را زدند و روی آنها تمرکز داشتند که به نظر میرسد اینجا بازی ش-ش را خوردند و هیچ جواب روشنی ندارند. اصولگرایان به نفت نرسیده قلع و قمع همدیگر را شروع کردند. وزیری که از بدنه‌ی گاز آمده است برای نفت مدیری از پتروشیمی میخواهد بیاورد و برای پتروشیمی حتما کسی از مدیران سابق وزارت بازرگانی! هرگونه پیام ثبات و آرامش که این طایفه میدهند به دیده طنز نگاه کنید.

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-08-15 14:43:49 اوجی چه مسیری را در نفت انتخاب می‌کند؟

جواد اوجی چه مسیری برای کسب رای و بعد از آن اداره وزارت نفت در پیش میگیرد؟ مدیر عامل اسبق گاز از نظر پایگاه سیاسی به اصولگرایان نفتی متعلق است اما در این کشاکش انتخاب لیست کابینه، بیشتر از آنکه از اصولگرایان سنتی نفت یاری بگیرید به سمت اصولگرایان رادیکال گرایش پیدا کرد و از حمایت و لابی‌های میرکاظمی و تیمش بهره برد. این که رستم قاسمی در دقیقه ۹۵ تغییر کرد قدرت و لابی بالای میرکاظمی در تیم رییسی را میرساند.

رستم قاسمی چند ماه پیش برای نزدیک شدن به اصولگرایان سنتی با سیف‌الله جشن‌ساز نشست آشتی‌کنان برگزار کرد و حمید دریس هم به نمایندگی از بچه های جنوب و مخزن گرایان به تیم رستم پیوست اما حفره‌ی بابک زنجانی بیشتر از سود اتحاد جنوبی‌ها، به رستم ضرر زد.

جواد اوجی همیشه در سبد اصولگرایان نفت با گرایش معتدل و غیر جنجالی بوده اما این سری با رادیکال های نفت پیوند برقرار کرده است. باند میرکاظمی در نفت چگینی و شاهمیرزایی و شیوا این روزها مدیریت برنامه‌های اوجی را در دست دارند. این یک چالش اساسی و بزرگ برای اوجی چه در روز رای گیری و چه در مسیر مدیریت وزارتخانه پیش رویش میگذارد و آن زنده شدن چالش قدیمی جنوبی‌ها با میرکاظمی است.

نفت منتظر تغییر تیم جدید است. به هر جهت تیم زنگنه در حاشیه قرار میگیرند و بعید است وزیر جدید از دولت اصولگرا از شاخص‌های تیم زنگنه یارگیری کند. اما اینکه بین اصولگرایان نفتی هم انشقاق باشد از عجایب روزگار است. این در واقع مسیری است که اوجی انتخاب میکند. دلش خوش به لابی و تیم میرکاظمی در دولت گرم باشد و با اهواز و جنوب جنگ و جدال را برگزیند یا اینکه چهره‌های شاخص جنوب را به یاری و کمک بگیرد.

در طول هشت سال اداره نفت توسط دولت اصولگرای احمدی نژاد با همه معایب و عجایبش یک چیز ثابت شد و آنکه اصولگرایان در نفت بر خلاف اصلاح طلبها هیچ توافقی ندارند و چهار وزیر هر کدام دو سال، دو سال را تجربه کردند در صورتی که اصلاح طلبان به تفوق و تسلط زنگنه در نفت باور داشتند. حال اوجی مسیر کوتاه مدت ماندن در نفت را انتخاب میکند یا پی ماندن بلند مدت در نفت و ایجاد همگرایی بین مدیران جنوب و تهران میرود؟

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-08-11 13:08:11 تیر حامیان فروش نفت به بابک زنجانی به سنگ خورد!/اوجی، وزیر نفت پیشنهادی دولت رئیسی

جواد اوجی به عنوان وزیر نفت پیشنهادی دولت ابراهیم رئیسی به مجلس معرفی شد تا حامیان گزینه نفت‌فروشی به بابک زنجانی که برای انتخاب گزینه‌ مورد نظر خود، هر آنچه داشتند در حوزه رسانه و لابی رو کرده بودند، ناکام بمانند!

اوجی فارغ‌التحصیل رشته مهندسی نفت دانشکده نفت آبادان است که از سال ۱۳۶۹ در صنعت نفت مشغول فعالیت است.

مهمترین سوابق اوجی در نفت، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی و مدیرعامل شرکت ملی گاز در سالهای ۸۲ تا ۹۲ بوده و پس از آن نیز به ترتیب مدیرعامل هلدینگ نفت و گاز پترومفید زیرمجموعه ستاد اجرایی فرمان امام، مدیر عامل گروه اقتصاد مفید، ریاست هیئت مدیره هلدینگ شرکت سرمایه‌گذاری صنایع پتروشیمی (زیرمجموعه هلدینگ تاپیکو) و مدیرعامل هلدینگ انرژی گستر سینا (زیرمجموعه بنیاد مستضعفان) بوده است.

انتخاب اوجی را از این جهت می‌توان به فال نیک گرفت که رئیسی از انتخاب گزینه‌های دم‌دستی خودداری کرده؛ هرچند برخی معتقدند نفوذ میرکاظمی وزیر اسبق نفت هم در انتخاب اوجی موثر بوده است.

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-08-10 20:29:46 از جنگ نفت‌کش‌ها نترسید، از پیام سیاسی آن چرا!

اکنون دو سالی می‌شود که نفت‌کش‌ها یا کشتی‌های تجاری متعلق به ایران یا سایر کشورها -یا رژیم‌ها- هدف حمله قرار می‌گیرند. نمونه آخرش کشتی تجاری -یا نفت‌کشی- که چند ساعتی پیش در لاذقیه دچار انفجاری مهیب شد.

در این مدت در بندر فجیره، دریای عمان، دریای سرخ و دیگر نقاط حساسِ ترافیکی دریایی اتفاقاتی مشابه روی داده است. اتفاقاتی که هیچ‌کس مسئولیت آن را به عهده نمی‌گیرد.

اما این اتفاقات را می‌شود با تعیین نسبتی با بزرگ‌ترین جنگ دریایی دنیا از زمان جنگ‌جهانی دوم، یعنی جنگ نفت‌کش‌های ایران و عراق سنجید.

از سال دوم جنگ، عراق حمله به نفت‌کش‌ها را آغاز کرد و ایران نیز پاسخ داد. آن هم نه با مین و تله. از میانه راه عراق با موشک‌های فرانسوی "اگزوسه" می‌زد و ایران با موشک‌های بازسازی شده روس، که چینی‌ها در سال ۶۵ به ایران رساندند، موسوم به "کرم ابریشم" که کلاهک آن نیم‌تُن مواد منفجره داشت.

در مجموع جنگ دو کشور نزدیک ۴۵۰ بار کشتی‌های یکدیگر را هدف حمله موشکی قرار دادند. ۴۰۰ نفر غیرنظامی کشته شدند که فاجعه است، اما تنها ۲ درصد از مجموع صادرات نفتی دو کشور تحت‌تاثیر آن قرار گرفت.

بسیاری از تحلیل‌گران جنگی اکنون معتقدند هدف عراق از آغاز این جنگ خطرناک به امید تلافی ایران و بالا گرفتن تنش، به میدان آوردن نیروهای خارجی به خلیج‌فارس بود که موفق هم شد و ناوهای شوروی و آمریکا را وارد خلیج‌فارس کرد.

برخوردهای اخیر، گرچه درصد کوچکی از جنگ نفت‌کش‌های فوق‌الذکر هم نیست، اما می‌تواند به انگیزه‌های سیاسی جدی‌تر، مثلا مورد مشابه با وارد کردن نیروهای خارجی -بیشتر از چیزی که هست- به آبراه‌های مرزی ایران باشد.

هوشیاری در عین خویشتنداری شاید بهترین توصیه به شبه‌جنگ دریایی کنونی باشد. جنگی که مشخصا و به نوشته "وال‌استریت‌ژورنال" به دست رژیم اسرائیل، با حمله به ۱۲ نفت‌کش ایران آغاز شده است و ایران تا ۲ سال در برابر آن صبر پیشه کرده. هدف اسرائیل از این کار چیست؟ نمی‌دانیم اما قطعا خیری در پیگیری آن نیست‌.

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید

2021-08-08 15:10:40 مراسم امضای موافقت‌نامه تاسیس مراکز نوآوری و رشد مشترک بین پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت با دانشگاه‌ها و پارک‌های علم و فناوری کشور فردا دوشنبه ١٨ مرداد با حضور دکتر علی آقامحمدی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و روسای چهار دانشگاه و سه پارک علم و فناوری برگزار می‌شود.

https://t.me/naft2016 باز کردن / نظر دهید