'سینماتک نقدزی' گزارش جلسه اول سینما_مولف نقد فیلم طناب ساخته | نقدزی
"سینماتک نقدزی" گزارش جلسه اول سینما_مولف نقد فیلم طناب ساخته آلفرد هیچکاک در سال ۱۹۴۸
آغاز و پیش زمینه بحث و اختلاف دوستان از جمله بنده و استاد باقری بر سرِ کیفیت و ارزیابی فیلم بود؛ بنده و چندی از دوستان معتقد بودیم که طناب فیلم خوبی است و جناب باقری و دوستان دیگر مخالف بودند. این نقطه آغاز دیالوگ ما بود. بررسی فیلم باید در سبک ساخت پلان_سکانس انجام می شد. اما گاهی توقع و تصور دوستان از این فیلم یک فیلم معمولی و پر از کات بود آنچه که هدف هیچکاک از این فیلم نبود!
به هر جهت نتایج خوبی از این گردهمایی برداشت شد، شخصیت هایی گاها شبیه به تیپ، تکنیکِ در اوج قرار گرفته و مرز میان سرگرمی و قدرت نمایی کارگردان بخشی از نتایجی بود که در بحث به آن رسیدیم. یکی از نتایج بحث های ما توافق دسته جمعی این بود که هیچکاک با انتخاب شیوه روایت پلان-سکانس به شدت خود را محدود کزده بود. چیزی که به زعم آقای باقری کلید تمامی ضعف های فیلم از آن ناشی شده و به نظرشان برداشت بلند بودن فیلم به در راستای پرسوناژ و قصه بلکه صرفا برای خاص نمایی و تجربه گرایی جوانانه هیچکاک بوده و حتی متحرک بودن اکسسوار فیلم هم نتوانسته بود این خلاء را پر کند. از نظر بنده این سخن صحیح است اما گاهی نقدها بیش از حد سلبی می‌شد. از جمله نتایج بحث می توان به این اشاره کرد که ساخت فیلم طناب کاری بود که هیچکاک برای رسیدن به پنجره پشتی و سرگیجه الزاما بایذ آن را تجربه می کرد و هرگز نباید ساخت فیلم طناب را اشتباهی از سوی هیچکاک قلمداد کنیم. طناب فیلمی است که در برخی از مولفه‌ها ضعیف است؛ اما به بهترین شکل آن را اجرا می‌کند.
یکی از اشکالات که دوستان بسیاری به آن مبتلا بودند؛ ندیدن فیلم قبل از جلسه بود. ماهیت جلسه‌های نقدزی، نقد بصورت دیالوگ است که با دقت بالا و به نوعی رویکرد و نگاه فرمالیستی است که اهمیت بالایی دارد؛ که این امر مستلزم دیدن فیلم قبل از جلسه است. فضای گرم به دلیل خلق و خوی جناب باقری باعث شد، بحث ها همیشه داغ بماند و فکر و دقت دوستان تا حدی روان شود، که در نهایت یکی از دوستان رابطه میان نام فیلم "Rope" و شخصیت قصه "Ropert" را بیابد! این نشان از دقت در نقد و سطح بالای جلسه داشت. به همین جهت هر چه به انتهای فیلم نزدیک می‌شدیم، مشارکت در بحث ها بیشتر می شد که این نشان از وجود افقی روشن در این جلسات که برای تاثیر و تربیت در بستر اجتماعی و در امور فرهنگ نقد با بحث برای شرکت کنندگان در مدیوم بزرگتر یعنی جامعه مبدل شود.
طناب فیلمی بود که یک تکنسین در آن آزمون و خطاهایی انجام می دهد که آینده سینمای خود و سینمای جهان را دستخوش تغییرات فراوانی می کند. هر چه بیشتر بحث کردیم، به این نتیجه رسیدیم که هیچکاک استادی خود را می‌کند، حتی در فیلمی که به نظر برخی ضعیف و به نظر بنده متفاوت است.
در انتهای جلسه به روال همیشگی جناب زندی عکس های دسته جمعی گرفتند که صمیمیت و دوستی میان اعضا را به خوبی نشان میدهد. راه نقدزی راه نقد، بحث و پیشرفت است. در بحث می آموزیم و هر چه را که آموخته ایم باز هم در دیالوگ و بحث به چالش میکشیم.
