2022-07-04 01:49:39
به نام دوست که هرچه دارم از اوست چند روزیاست که میخواهم در وصف بزرگان و پیشکسوتان ورزشی شهرمان - آنان که با آسمانی شدن شان به دیار حق شتافتند - با قلمی در خور شأن این عزیزان، دلنوشتهام را تقدیم روح پاک و بلندشان کنم. شاید اندکی ادای دین کرده باشم. از لرزش دستان قلم آگاهم؛ اما تسلیم دل بی قرارم می شوم و شمّهای در وصف و ستایش چند تن از این گرامیان زندهیاد مینگارم.
1- استاد پرویز هاشمی: دوست، برادر نجیب و همکار گرانقدری که چه بسیار لحظاتی در هوای حضور معطر و پرفیضش، نفس کشیدم.
از کدام این ویژگی این ابرمرد بنویسم؟ از نجابت ذاتیاش؛ که در حوضِ چشمان و برکهی چهرهاش جاری بود.
از خوشرویی و چهرهی خندانش؛
قطعاً همهی ورزشدوستان پرویزآشنا در آلبوم خاطرات چشم و گوش ِجانشان، خوشرویی و شور و نشاط ایشان را از یاد نمیبرند.
او همواره با بالهای عِرق فامیلگرایی و حس نوعدوستی در بلندای آسمانِ ذهن دوستدارانش پرواز میکرد.
2- استاد احمد مرشدی: می خواهم از بزرگ مردی بنویسم که کوه شکوه و ابهت بود. پدر وزنهبرداری شهرمان، کسی که بسان شهرتش(مرشدی)برای نوجوانان، جوانان و بزرگسالان رشتهی وزنهبرداری، مرشدی دلسوز بود.
پیشکسوتان این رشته، نیک میدانند که در پیمودن راه پر خطر و آسیب پذیری این ورزش، بدون مرشد و راهنمایی وی دچار سرگشتگی میشدند و راه به جایی نمی بردند.
مرشدی احمد، نماد پرورش اندام بود
اسوهای در وزنهبرداری، بهحق خوشنام بود
3- استاد حسن صارمی: عاشق بیچونوچرای ورزش، بزرگ مردی که عاشقانه، گَرد از چهرههای ورزشهای هندبال و والیبال برگرفت و با تلاش چشمگیر و شبانه روزی خود به این دو ورزش، جانی تازه بخشید. این پیشکسوت عزیز مربی مقتدر یک تنه با دستان خالی و بدون هیچ چشمداشتی، تیم هندبال شهر را با اقتدار قهرمان آموزشگاههای استان کرد.
شاگردانش نقل میکنند که ما دغدغهی قضاوت ناعادلانه مسابقات خارج از شهر و استان را نداشتیم چرا که روحیهی ظلمناپذیری و حقطلبی ایشان مانع از پایمال شدن حق ورزشکاران نهاوندی میشد.
4- استاد رسول شهبازی: به جرات میتوان گفت اغلب دانش آموزان دهههای 40 و 50 در دورهی راهنمایی نام و چهره این معلم ورزش زحمتکش و مربی کاربلد و توانمند را در ذهن دارند. رسولخان بزرگمنش کسی بود که بسیاری از ورزشکاران صاحب مدال آن روزها، پیشرفت و توفیقشان را مرهون زحمات و رهنمودهای خردمندانهی ایشان میدانند.
این ورزشکاران در گوش جانشان زمزمه می کنند که:
ورزش و اخلاق مرا یاد داد
روح بلندش به ابد شاد باد
5- استاد جواد حاجیان: اولین کارشناس تربیتبدنی از مدرسهی عالی ورزش بود. ایشان بنیانگذار ورزشهای نوین به روش علمی و بهروز در نهاوند بودند.
نخستین مجری علمیِ ورزش کیست؟ میدانم
جواد حاجیان را فاتح این قله می خوانم
6- استاد حاج الله شهبازی: سروقدی که به خاطر قامت رعنا و مهارتش در ورزش والیبال، سر به آسمان می سایید و به قول امروزی ها اون بالا بالاها سیر میکرد.
انصافاً خدمات شایان و درخور توجهی، در عرصهی ورزش والیبال شهرمان به علاقهمندان این رشته ارائه دادند.
چه رازی به پرواز شهباز بود
پرشهایش آغاز اعجاز بود
7- استاد علی زمانیان: مردی کم ادعا، شوخطبع و با صداقتی وصفناپذیر.
این بزرگوار بر ویژگیهای پسندیدهی اخلاقی و انجام بازی جوانمردانه بازیکنان تیمهای تحت امرش، بیش از اثبات شایستگیهای فنی تاکید داشتند همین برای ماندگاریاش در اذهان کافی است.
8- استاد عباد آهنجان: مردی خوشچهره، سالاری دوستداشتنی و بامرام.
در آن روزها به دلیل کندی و محدودیت رسانهها، خیلی دیر تکنیکهای ورزشی به بدنهی ورزشها اضافه میشدند اما شوق و بیقراری استاد آهنجان در پیشی گرفتن از شهرهای همجوار در آموزش تکنیکهای نوپای ورزشی کاملا مشهود بود. در تایید این ادعا میتوان گفت: وی اولین آموزشدهنده پرتاب پنالتی در هندبال به صورت شیرجهای بود.
9- استاد ماشاءالله سیفی: مرد همیشه خندان و دوستداشتنی. انگار لبخند به لبهای این عزیز، پیوند خورده بود و جزء لاینفک چهرهی دوست داشتنیاش شدهبود. وی نه فقط مربی کاربلد و توانمند کشتی بود، بلکه در عرصهی داوری این رشته هم برای شهرمان، وجهه وزنهای بود.
این که می گویند نهاوند قطب کشتی غرب کشور است قطعاً از برکت حضور سالهای پر برکت امثال ماشاءالله سیفیهاست.
10- استاد علیاصغر کاظمی: پهلوان رعنا با یال و کوپال قوی و اندامی استوار در ورزش های سنگین و قدرتی بود.
به قول امروزیها آچار فرانسهی ورزشهای کشتی، وزنه برداری و زیبایی اندام بود.
وی علاوه بر این که استعدادیاب ذاتی بود؛ در پروراندن، تربیت و معرفی نسل ورزشکاران موفق و سرآمد به جامعه مهارتی وصف ناشدنی داشت.
1.2K views22:49