2022-06-22 18:56:33
بیانیه شاعران و نویسندگان تبریز در حمایت و همبستگی با مظلومان زندانی در باکو
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ( سوره احزاب/۲۳)
اگر چه در پایان جنگهای طولانی ایران- روس و امضای پیمانهای سیاه گلستان و ترکمانچای، ۱۷ شهر قفقازی ایران به اشغال روسیه تزاری درآمد، اما با فروپاشی شوروی در ۱۹۹۱/۱۳۷۰ و تشکیل کشورهای نو از جمله جمهوری آذربایجان، انتظار میرفت که مردم ستمدیده و رنج کشیده این سامان بعد از دهها سال گرفتاری در چنگ تزاریسم و نظام الحادی کمونیستی، به دوره ای از زندگی آزاد پای گذارند، آن گونه زندگی که انجام فعالیت های معمولی اسلامی برای مردم مسلمان این کشور آزاد باشد. اما بعد از روی کار آمدن یکی از شناخته شده ترین چهره های نظام کمونیستی در جمهوری آذربایجان، حذف اسلام و سرکوب سخت اسلامگرایان، بخصوص از سال ۱۹۹۵/۱۳۷۴ آغاز شد و مسجد فعال تعطیل یا تخریب و یا به موزه تبدیل شدند. حوزه های علمیه در شهرهای متعدد بسته شد. حزب اسلام به عنوان تمثیلگر حرکات مردمی اسلامی تعطیل، اموال آن مصادره و فعالان حزب از جمله انقلابی شجاع، مرحوم حاج علی اکرام علی اف زندانی شدند. سیاست سرکوب سخت و نرم اسلامگرایان و حذف اسلام از زندگی اجتماعی و سیاسی مردم مظلوم جمهوری آذربایجان، طی قریب سی سال حکومت پدر و پسر ادامه داشته است و در این مسیر مجاهدانی مانند حاج کربلایی آقا و واقف عبدالله یف در زندان رژیم باکو به شهادت رسیدند و شیرشجاع و مظهر غیرت آذری ها، حاج علی اکرام نیز به واسطه شکنجه ها و صدمات سالهای زندان به لقاء الله پیوست.
با این حال، رژیم باکو نتوانست با زنجیر و زندان و قتل، شیعیانی را که خواستار ابتدایی ترین حقوق انسانی و دینی خود مانند لزوم آزادی حجاب، آزادی تدریس قرآن در مدارس، فعالیت حوزه های علمیه، عدم تخریب مساجد توسط دولت، آزادی تشکیل هیئت های مذهبی، آزادی عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) و عدم سرکوب اسلامگرایان توسط دولت بودند، به سکوت و سکون وا دارد اما همچنان به تشدید سیاست سرکوب سخت و نرم ادامه میدهد. یورش هزاران نیروی سرکوبگر به نارداران و شهادت جوانان عاشورایی نارداران در مجلس عزای حسینی، چون لکه سیاهی بر پیشانی دولت باکو ماندگار شده است.
علاوه بر این، دهها تن از روحانیون، فعالان دینی و جوانان اسلامگرا از جمله دکتر محسن صمداف( رهبر حزب اسلام) ، روحانی مبارز الهام علی اف، شیخ آبگل سلیمانف و...سالهاست که در زندان دیکتاتوری محبوس شده اند. همچنین روحانی مجاهد حاج طالع باقراف، رهبر جنبش وحدت مسلمانان و دهها تن دیگر تنها به خاطر برپایی مجالس عزای حسینی یا فعالیت در ایام ولادت و شهادت معصومین (علیهم السلام) و آموزش و ترویج دین، در سیاهچالهای رژیم باکو گرفتار آمده اند.
رژیم دین ستیز باکو به قتل و شکنجه های جسمی فعالان اسلامی، تعطیلی حوزه های دینی و ممنوعیت حجاب، ممنوعیت آموزش قرآن و تاریخ اسلام در مدارس و مسجد و جلسات خانگی و رفتارهای ننگین مشابه اکتفا نکرده و به رفتارهای سیاه تر و جاهلانه تر با محبوسان اعتقاد در زندان دست زده است که اهانت و ناسزاگویی به ساحت مقدس خدای متعال و ائمه اطهار (علیهم السلام) توسط ماموران وزارت کشور از جمله این رفتارهای شیطانی است.
در پاسخ به اهانت های مکرر ماموران رژیم باکو به مقدسات، که ادامه سیاست معاویه و بنی امیه است، زندانی مظلوم و مقاوم، حاج طالع باقراف به «اعتصاب غذا تا شهادت» دست زده و جمعی دیگر از محبوسان مظلوم در این اعتصاب غذا به وی پیوسته و اعلام کرده اند که اگر سران دولت باکو به روند اهانت به مقدسات خاتمه ندهند، تا شهادت، به اعتصاب غذا ادامه خواهند داد.
ما شاعران و نویسندگان تبریز؛
۱- حمایت و همبستگی اعتقادی و قلبی خود را با مجاهدان راه حق که سالهاست در زندانهای باکو گرفتارند، اعلام میداریم.
۲- از دولت باکو میخواهیم به دین ستیزی و اهانت به مقدسات خاتمه داده شود. آیا فراموش کرده اید که جسارت به ساحت مقدس سیدالشهداء(علیه السلام) توسط فرماندار سابق گنجه، چگونه غضب سربازان سیدالشهداء ع را برانگیخت؟
۳- آزادی همه محبوسان اعتقادی را که جرم آنها، دفاع از ابتدایی ترین حقوق انسانی و دینی است، از دولت باکو مطالبه می کنیم. در کشوری با اکثریت شیعه، دهها نفر به خاطر بیان اعتقادات شیعی زندانی و شکنجه شده اند.
دکتر محسن صمداف تنها به جرم اعتراض به ممنوعیت حجاب در کشوری با اکثریت مسلمان و شیعه بیش از ده سال است که زندانی است، حاجی الهام علی اف، شیخ آبگل سلیمانف و ... یونس صفراف که به خاطر اهانت فرماندار سابق گنجه به ساحت عرشی سیدالشهداء(ع) او را تنبیه کرد، همچنان زندانی است.
451 views.....…........., 15:56
ا
