نگوییم «آب باز شد»!
بیست سال است مسئولان، در ذهن مردم «آب» را جایگزین «زاینده‌رود» کرده‌اند.
می‌پرسند:
«دوباره آب باز شد؟»
می‌گویم: «بله! زاینده‌رود جاری شده»
و این دو جمله تفاوت‌های ماهوی دارند:
در اولی،زاینده‌رود وجود ندارد، هویت ندارد، انگار سرچشمه‌اش شیر آب است و زاینده‌رود،سینک یا مسیر انتقال آب به مزارع
این دقیقا تعریفی است که طی بیش از بیست سال اخیر مسئولان مختلف از زاینده‌رود بین مردم جا انداخته‌اند.
حالا ما باید تلاش کنیم حتی در کلاممان هم حرمت و هویت زاینده‌رودِ ایران را نگه داریم.
هفت روز پیش یک خبرگزاری تیتر زد: «امشب آب برای کشاورزان شرق اصفهان جاری می‌شود»
بهت‌زده نگاه کردم
مسئولی در خبر دیگر اعلام کرده: «آب به میزان لازم و به‌ضرورت درحال رهاسازی است و پس از اتمام دوره توزیع آب، دریچه‌های سد در وقت مقرر بسته می‌شود»
مگر مسجد شیخ‌لطف‌الله را انبار کاشی می‌بینند و مسجد جامع عتیق اصفهان را انبار آجر و تخت‌جمشید را کوه سنگ،که حالا زاینده‌رود را آب خطاب می‌کنند؟!
نفیسه حاجاتی
