در اجرای ماده ۸ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری و در راستای جلب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی و ایجاد تأسیسات زیربنایی و ایرانگردی و جهانگردی و ارائه خدمات مناسب به جهانگردان منطقه نمونه گردشگری بوذجمهر قاین که دارای جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، مذهبی، طبیعی و گردشگری بود، در سفر سال ۸۴ هیأت دولت به خراسان جنوبی به تصویب رسید و در تیرماه ۸۵ شهرداری قاین به‌عنوان سرمایه‌گذار مشخص و موافقت اصولی آن انجام شد و طرح تفصیلی منطقه توسط مشاوران تهیه گردید.
ده سال بعد (اردیبهشت ۹۳) و در پاسخ به مطالباتی که از سوی شهروندان مطرح بود، شرافتی فرماندار وقت، خبر دیگری از تصویب طرح در سال ۸۸ در کارگروه میراث فرهنگی استان را اعلام کرد و گفت منطقه نمونه گردشگری بوذرجمهر هنوز در شورای برنامه‌ریزی تصویب نشده و بلاتکلیف است.
خرداد ۹۳ رمضانی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان نیز موافقت اعضای شورای برنامه‌ریزی و توسعه خراسان جنوبی با طرح جامع منطقه نمونه گردشگری بوذرجمهر قاین را رسانه‌ای کرد و اعلام داشت که این طرح در تیرماه ۸۵ به‌نام شهرداری قاین به‌عنوان سرمایه‌گذار صادر شده است و در بخش‌های ورزشی، اقامتی، فرهنگی، تفریحی و رفاهی، تجاری و خدماتی و درمانی و مذهبی دارای ابنیه و پیش‌بینی اماکن و زیرساخت‌های لازم می‌باشد.
دو ماه بعد (مرداد ۹۳) دکتر هروی نیز خبر تصویب طرح را این‌گونه رسانه‌ای کرد: «طرح منطقه نمونه گردشگری قاین بعد از ۱۰ سال به تصویب رسید» و افزود: «تصویب این طرح، حرکت عظیم فرهنگی در منطقه است».
۱۶ سال بعد و در جریان سفر قناعت استاندار خراسان جنوبی، مطالبه زمین‌مانده و بلاتکلیف دارای مصوبه و موافقت تمام ارکان مسئول در استان مجدداً به‌عنوان مصوبه سفر این‌گونه به شهرداری قاین ابلاغ گردید: «با عنایت به تصویب و ابلاغ طرح منطقه نمونه گردشگری بوذرجمهر قاینی در شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان، مقرر گردید شهرداری قاین به‌عنوان سرمایه‌گذار منطقه گردشگری، عملیات اجرایی طرح‌های پیش‌بینی‌شده در آن را اجرایی نماید».
۱۷ سال بلاتکلیفی
اکنون با گذشت قریب ۱۷ سال از تصویب طرح و علی‌رغم اطلاع مدیریت شهرستان از علاقه و حساسیت شهروندان قاینی روی این طرح و با وجود ظرفیت‌های مورد اشاره در پذیرش و تصویب طرح، هنوز اقدام قابل توجهی در بخش‌های پیش‌بینی‌شده (ورزشی، تفریحی، درمانی، مذهبی، اقامتی، فرهنگی، رفاهی، تجاری و خدماتی) انجام نشده است و از این زاویه شاید بتوان گفت هنوز طرح همچنان بلاتکلیف و بدون متولی است و کاری که در راستای اهداف اشتغالی، جلب سرمایه‌گذار و تأسیسات زیربنایی و ایرانگردی و ارائه خدمات به جهانگردان باشد در منطقه گردشگری بوذجمهر صورت نگرفته است.
در پیگیری مطالبه ۱۷ ساله و انتظار چندین‌ساله شهرستان که دکتر هروی به‌دنبال کشوری‌کردن آن بود و فلاحتی که فرماندار مستقر، یک‌ماهه و تحمیلی کمکی به وی نکردند و بالاخره سلمان اسحاقی که بیش از نیمی از فرصت خود را از دست داده و پیگیر اعتبار ملی برای آن است، هیچ کدام در ایجاد منطقه نمونه گردشگری چنان که در تعریف و اهداف آن دیده‌شده نه‌تنها توفیقی نداشته‌اند بلکه طرح را با تأخیر در اجرا و نظارت مؤثر مواجه نموده‌اند؛ نظر شورای شهر و شهرداری به‌عنوان سرمایه‌گذار طرح را در اجرای آخرین مصوبه ابلاغی جویا شدیم.
