ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ «(مردمان را) با حکمت و برهان و اندرز نیکو به‌راه پروردگارت دعوت نما و با آنها به شیوه‌ای که نیکوتر است، مناظره و استدلال کن!» قرآن، نحل، ۱۲۵
سوء‌قصد به جان سلمان رشدی و همه موارد نظیر آن، بنا به انگیزه‌های ظاهراً دینی، باوجدان عمومی مردم جهان، بویژه با مبانی اعتقادی مسلمانان آزاداندیش و صلح‌جو ناسازگار است. غالب مسلمانان اقدامات تروریستی با انگیزه‌های مذهبی را محکوم و دعوت به چنین اقداماتی را ناصواب می‌‌دانند. ارعاب و ترور ممکن است در کوتاه مدت دهان‌ها را ببندد امّا بذر نفرت و خصومتی را می‌پروراند که راه‌های گفتگو و تبادل فکر و اندیشه را مسدود می‌کند. بنابراین عالمان دینی در عصر رسانه و شبکه‌ی گسترده‌ی ارتباطاتِ جهان، بیش‌ازپیش ناگزیرند به نیکوترین برهان و بیان مجهز شوند و نه دشنه ها و خنجر های کینه توزی را تیز کنند.
اگر قرار باشد پیروان هر دین در برابر توهین به مقدّسات خود سلاح برگیرند، بار دیگر شاهد فاجعه‌ی جنگ‌های خون‌بار فرقه‌ای و دینیِ تاریخ خواهیم بود. نه در دفاع از آزادی می‌توان هر شیوه ای را به کار گرفت و نه در حمایت از دین، مدارا و مروّت را قربانی نمود. توقف این چرخه‌ی معیوب نیازمند رواداریِ مردم، سیاستمداران، عالمان دینی و اهل اندیشه و قلم است؛. اقدام به ترور و کشتن شهروندان کشورهای دیگر، با هر انگیزه‌ای که صورت گیرد، تهدیدی برای امنیّت و حقوق شهروندان همه جهان است.
در ترویج و دفاع از هر عقیده‌ای، انسانیّت، آزادی، معنویت، و ...، دشنه‌ها را باید بر زمین گذاشت و قلم‌ها را به دست گرفت.
