تئوری ساندویچ دارو از اسمش معلومه میخواد کمک رسانی کنه اما هو | NeoPesarism...!
تئوری ساندویچ دارو
از اسمش معلومه میخواد کمک رسانی کنه اما هویت ساندیچ سیر کردنه نه درمان
فرض کنید شرکتی برای ساندویچ هاش تبلیغات گسترده و مختلفی رو به وجود میاره افراد مختلف در حال تجربه ی اون ساندویچ و احساس رضایت و لذتشون ظاهر زیبا و فریبنده ی ساندویچ در تبلیغ ، پروپاگاندای شدید و بولد شدن در جامعه شمارو تحریک میکنه تا به اسمت امتحان کردنش برید هر چقدر احمقانه هم به نظر برسه و مخالف ها سعی کنن به ضدیت بپردازن بازم هموم مخالف ها کنجکاوی دارن تا امتحانش کنن
تئوری ساندویچ دارو به حکومت هایی اشاره میکنه که برای (((سود بیشتر))) ادعای درمان دارن ولی هیاهوی فکری به وجود میارن تا طرفدار جمع کنن
اکثر حکومت های دین محور همین طورن علاوه بر شعار های حکومت های دیگه سعی میکنن ملات حکومتشون چیزی باشه که جنبه ی درمانی داشته باشه تا القا کنه همه باید روحی پیشرفت کنن و صرفا حکومت نباید برای رفاه باشه(درمان روح و جسم)
اما طبیعتا ماهیت ساندویچ و دارو با هم متفاوتن
بحث جدایی دین از سیاست نیست بحث اینه که داروهایی طراحی میشن تا اشتهارو باز کنن و غذاهایی پخته میشن که درمان کنن احمقانه ست بخوایم بگیم اگر دین در حکومت پیاده بشه ، سیاست کامل میشه و یا برعکس کشور های دین محور همگی دچار کج فهمی و اختلاف نظر میشن چون هیچکدوم تفاوت هارو نمیتونن تشخیص بدن
ساندویچ دارو بزرگترین و موثر ترین تئوری جذب طرفداره
