این رویداد به نقل از راجر فوت (Roger Fout) از محققان دانشگاه و | Neuroscience of Learning
این رویداد به نقل از راجر فوت (Roger Fout) از محققان دانشگاه واشنگتون در مورد واشو خواندنی است. یکی از افرادی که مسئولیت نگهداری واشو را برعهده داشت به علت حامله بودن مدتی در محل کار حاضر نمی شد و پس از آنکه به دلایلی فرزند او سقط شد بعد از مدت ها در محل کار حضور یافت. راجر فوت (Roger Fout) می گوید: کیت (Kate) پس از این حادثه ناگوار بسیار غمگین و آزرده خاطر بود و در روزی که بعد از هفته ها به محل نگهداری واشو بازگشت از واشو عذرخواهی کرد که مدت ها با او نبوده است و تصمیم گرفت حقیقت را به او بگوید. با استفاده از زبان اشاره که واشو آن را می فهمید به او گفت که "فرزندم مرد". واشو به او خیره شد و سرش را پایین انداخت. در نهایت دوباره به چشمان کیت نگاه کرد و با زبان اشاره "گریه کردن" را نشان داد و این کار را با لمس صورتش در جایی که اشک بر صورت انسان پایین می آید نشان داد (شامپانزه ها اشک نمی ریزند). بعد این جریان کیت ابراز کرد که همین یک نشانه در پاسخ به حال او توسط واشو ظرفیت های ذهنی واشو را بیشتر از تمام جملات با ساختار دستوری درست نشان می دهد.
