بیان ژن در مغز افراد مبتلا به اختلال دوقطبی 7 مارس 2022 منب | پُرتال . نوروساینس . روانشناسی

بیان ژن در مغز افراد مبتلا به اختلال دوقطبی

7 مارس 2022
منبع: موسسه توسعه مغز لیبر
خلاصه: یک مطالعه جدید پس از مرگ تفاوت های قابل توجهی را در بیان ژن در دو ناحیه مغز در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی شناسایی کرد.
@Neuroscience_New
این یافته ها که امروز در  Nature Neuroscience منتشر شد ، نشان دهنده اولین باری است که محققان توانسته اند رشته و ابزارهای تحقیقات ژنتیکی را بر روی نمونه های مغز صدها بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی (BD)، که یک بیماری مزمن، اغلب ناتوان کننده و تقریباً غیرقابل درمان است، اعمال کنند. سندرم رفتاری یافته ها نشان می دهد که اختلال دوقطبی ممکن است ناشی از تغییرات شیمیایی و ساختاری در سلول های مغز باشد که بر نحوه ارتباط آنها با یکدیگر تأثیر می گذارد.
@Neuroscience_New
دکتر توماس هاید از مؤسسه لیبر و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید: "این اولین بررسی عمیق در زیست شناسی مولکولی مغز در افرادی است که به دلیل اختلال دوقطبی جان خود را از دست داده اند - با مطالعه ژن های واقعی، نه نمونه های ادرار، خون یا پوست. "اگر ما بتوانیم مکانیسم های BD را کشف کنیم، اگر بتوانیم بفهمیم که چه چیزی در مغز اشتباه است، آنگاه می توانیم شروع به توسعه درمان های هدفمند جدید برای آنچه که مدت هاست یک وضعیت مرموز بوده است، کنیم."
@Neuroscience_New
اختلال دوقطبی یک بیماری روانی شدید است که با نوسانات خلقی شدید مشخص می شود و دوره های شیدایی متناوب با دوره های افسردگی است. معمولاً در افراد 20 و 30 ساله ظاهر می شود و تا آخر عمر با آنها باقی می ماند. این بیماری تقریباً 2.8٪ از جمعیت بزرگسال آمریکا یا حدود 7 میلیون نفر را با هزینه ای وحشتناک تحت تأثیر قرار می دهد و بیماران با نرخ بالاتر خودکشی، کیفیت زندگی ضعیف تر و بهره وری پایین تر از جمعیت عمومی روبرو هستند.
@Neuroscience_New
برخی برآوردها  هزینه سالانه بیماری دوقطبی در ایالات متحده را 219.1 میلیارد دلار یا 88443 دلار برای هر نفر در سال نشان می دهد. درمان معمولاً شامل روان درمانی و دارو درمانی و گاهی اوقات درمان تشنج الکتریکی است. در حالی که داروها می‌توانند در درمان اختلال دوقطبی مفید باشند، بسیاری از بیماران متوجه می‌شوند که عوارض جانبی آزاردهنده‌ای دارند و برای برخی از بیماران، داروها اصلاً کارساز نیستند. برای ایجاد راه های موثرتر برای درمان این بیماری، درک بیولوژی پشت آن مهم است. 
@Neuroscience_New
از آنجایی که مغز یک اندام پیچیده با بسیاری از مناطق آناتومیکی و عملکردی متمایز و الگوهای متفاوت بیان ژن است، دانشمندان مطالعه خود را به دو ناحیه کلیدی از سیستم لیمبیک محدود کردند که نقش حیاتی در تنظیم رفتار، احساسات و حافظه دارد. نواحی آمیگدال و قشر سینگولیت قدامی زیرجنسی (sACC) بودند که شواهد قویاً حاکی از تنظیم خلق و خو و پاتوفیزیولوژی اختلال دوقطبی است. با استفاده از تکنیک‌های آزمایشگاهی پیشرفته، محققان سطوح RNA پیام‌رسان، شاخصی از ژن‌های در حال روشن و بیان را در نمونه‌های مغزی از بزرگترین گروه بیماران و افراد عادی که تا کنون برای مطالعه اختلال دوقطبی جمع‌آوری شده‌اند، اندازه‌گیری کردند (۵۱۱ نمونه مغز از ۲۹۵ اهداکننده فردی).
@Neuroscience_New
فراوانی بافت نمونه محققان را قادر می سازد تا ژن های متفاوت بیان شده را به میزان قابل توجهی نسبت به مطالعات قبلی مشاهده کنند. در واقع، آنها تقریباً هشت برابر ویژگی‌های ژنی متفاوت‌تر را در sACC در مقایسه با آمیگدال مشاهده کردند، که نشان می‌دهد sACC ممکن است نقش مهمی را ایفا کند - هم در تنظیم خلق و خو به طور کلی و هم به طور خاص BD. 
@Neuroscience_New
محققان ژن‌های مغز کنترل را با مغز افراد مبتلا به اختلال دوقطبی مقایسه کردند و ناهنجاری‌هایی را در دو خانواده از ژن‌ها یافتند: یکی حاوی ژن‌های مربوط به سیناپس و دیگری مربوط به عملکرد سیستم ایمنی و التهابی است. سیناپس مکانی است که سلول های عصبی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، در حالی که ژن های ایمنی و التهابی نیز در عملکرد سیناپس در مغز نقش دارند. 
@Neuroscience_New
در مجموع، این یافته ها نشان می دهد که اختلال دوقطبی ناشی از تغییرات شیمیایی و ساختاری در سیناپس است که ارتباط بین سلول های مغز را مختل می کند. این ارتباط نادرست به صورت نوسانات شدید خلق و خوی بین افسردگی و شیدایی ظاهر می شود.  نویسندگان مقاله بر اهمیت حل معماهای اختلال دوقطبی از طریق پیشرفت هایی مانند اینها که از طریق تحقیقات اساسی انجام شده است، تأکید کردند.