کسی دوستم نداشت. واقعا دوستم نداشت! بیشتر شبیه یک سرگرمی بود | گُل گُلی
کسی دوستم نداشت. واقعا دوستم نداشت! بیشتر شبیه یک سرگرمی بودم. یک بازی قمار که همه دوست داشتند برندهی آن باشند. برای همین وقتی آس دلم را نشانشان می دادم، چشم هایشان برق میزد. من باید سرگرم و شادشان می کردم.