بودنِ بعضی از آدما شبیه ساعت شِنیه! داریشون... کنار خودت داریش | نویسندگان برتر دنیا📗📘📙
بودنِ بعضی از آدما شبیه ساعت شِنیه! داریشون... کنار خودت داریشون... توو دستات داریشون... اما هر لحظه حجمِ نبودنشون زیاد و زیاد تر میشه و تو هیچ کاری از دستت برنمیاد جز اینکه فقط تماشا کنی و ببینی کِی آخرین دونه‌ی شن پایین میفته...؟! آخرین بهونه‌ی بودن....
بعد اگه هم بخوای ساعت شنی رو زیر و رو کنی تا واسه چند لحظه هم که شده دوباره بودنشونو به دست بیاری؛، تازه میفهمی که فقط انبوهی از «نبودن»هارو زیر و رو کردی...
