اخلاق علم و انجمنهای علمی در ایران اگرچه توسعه‌ی ابعاد شناخ | زیر سقف آسمان
اخلاق علم و انجمنهای علمی در ایران
اگرچه توسعه‌ی ابعاد شناختی علم مورد وفاق کنشگران علوم بوده و همواره از سوی آن‌ها پی گرفته شده است، توسعه‌ی علم به مثابه یک فعالیت مدنی، بدون توجه به بن‌مایه‌های اخلاقی علم، یا ممکن نیست یا آثار و نتایج خوبی بر جای خواهد گذاشت. در ایران، از دو دهه‌ی گذشته به‌این‌سو، به پژوهش‌هایی برمی‌خوریم که بر مسئله‌دار بودن اخلاق حرفه‌ای علم تأکید کرده‌اند. نویسندگان این کتاب بر این باورند که فرایند صوری و بالا به پایین توسعه‌ی علوم در ایران به‌طورماهوی حامل چنین آسیبی است و نظام علمی کشور برای صیانت از اخلاق حرفه‌ای علم نیازمند بهره‌مندی بیشتر از ظرفیت اجتماعات علمی از جمله انجمنهای علمی است. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این پژوهش ساخت ابزاری برای بررسی ابعاد چهارگانه‌ی حرفه‌ایی‌گرایی علم و سپس ساخت ابزار متناظر با ابزار پیشین برای سنجش ابعاد چهارگانه‌ی اخلاق علم است. آنچه در طرح ایده‌ی اخلاق حرفه‌ای علم در این پژوهش مد نظر است بر پایه‌ی ترکیبی از وظایف آکادمیک و فرآکادمیک است.
