«شهاب مرادی»، عضویت در «سازمان نظام روانشناسی» و پروانۀ فعالی | زیر سقف آسمان
«شهاب مرادی»، عضویت در «سازمان نظام روانشناسی» و پروانۀ فعالیت
رضا دانشمندی ۲۳ خرداد ۱۴۰۱
رضا دانشمندی در یادداشتی برای انصاف نیوز درباره‌ی فهرست منتشر شده از سوی سازمان نظام روانشناسی از افراد غیر روانشناس فاقد مجوز نوشت:
سازمانِ نظام روانشناسی و مشاوره دوم و نهم خردادماه امسال دو سیاهه منتشر کرد (اسامی افراد غیر روان‌شناسِ فاقدِ مجوز) و با وعدۀ انتشار اسامی بیش‌تر، از مردم خواست به آنان مراجعه نکنند.
رسانه‌ها هم اسامی این افراد را با تیترِ «روان‌شناسانِ زرد» بازنشر دادند. نداشتنِ تحصیلاتِ مرتبط (در دو مقطع) دست‌کم تا کارشناسی ارشد، عدم عضویت در «سازمان نظام روانشناسی و مشاوره»، حاضرنشدن در کمیسیون‌هایِ تخصصی سازمان (برای مصاحبه و تأیید صلاحیت) و عدم دریافت پروانۀ اشتغال یا پروانۀ مرکز (برای افراد حقیقی یا حقوقی) ایرادهایِ سازمان نظام روانشناسی به افراد نامبرده است.
یعنی ممکن است فردی دارایِ مدرک دکترای روانشناسی (گرایش‌هایِ مختلف) و عضو هیأت علمیِ دانشگاهی معتبر با ده‌ها مقاله و تألیف باشد، اما فاقد عضویت یا پروانۀ فعالیت از «نظام روانشناسی»، در نتیجه نامش در دو لیست منتشرشده، کنار مدّعیانِ آشنایی با کائنات و قانونِ جذب و فنِّ بیان و فنگشویی قرار گرفته است (سازمان نظام می‌توانست با انتشار لیستی طبقه‌بندی شده «انصاف» را هم آموزش دهد).
گرچه در این دو سیاهه نام افرادی دیده می‌شود که سال‌هاست در ایران (فرهنگ هلاکویی و آزیتا ساعیان و …) حضور ندارند، اما گویا لیست سازمان نظام استثناهایی (افرادی مانند حجه‌الاسلام شهاب مرادی) در داخل کشور هم دارد. وجود نامبارکِ استانداردهایِ دوگانه، همیشه مانع اِعمال عادلانۀ قانون و مقررات می‌شود.
چند نکته:
احتمالاً اکنون روان‌شناسان هم دریافته‌اند که با فروکاستن مسائلِ اجتماعی به فرد (و بیان توصیه‌هایِ اخلاقی) و در غیابِ رویکردِ ساختاری و نهادی هر اصلاحی بیهوده است و راه به جایی نمی‌برد. وقتی باورهای دیرپای جامعه فرومی‌ریزد و با رانت، «نابرده رنج، گنج مُیسّر می‌شود»، زمانی‌که توزیع ثروت عادلانه نیست و شکاف نابرابری هر روز عمیق‌تر شود، هنگامی‌که یک نوبت کار و فعالیت اقتصادی، رفاه‌آفرین نیست، در چنین شرایط شیزوفرنیک و چندپاره‌ای، چنین دُکّان‌هایی نه تنها بسته نمی‌شود، که رونق هم می‌گیرد. بیش‌ترِ افرادِ نامبرده در دو لیست، تحت عنوان‌هایِ رنگارنگ و متفاوتی فعالیت می‌کنند، که دسته‌بندی آنها می‌تواند خلاء‌ها و کاستی‌هایِ جمعی ایرانیان را نشان دهد – آرامش، اشتغال، درآمد و رفاه(۱). ماجرا دو سو دارد؛ فروشنده و خریدار! چراغ دُکّان این بنجُل‌فروشان را مردمانِ گرفتار و پریشان‌وزگاری روشن نگاه داشته‌اند که از مسیرهایِ مرسومِ کسبِ درآمد و رفاه و آرامش ناامیدند. جامعه کلّی به‌هم پیوسته است، راه حلِّ اساسی رونق اقتصادی (مهار تورم و ایجاد اشتغال و…) است – تا نوبت به فرهنگ و خردورزی برسد.
آنومی (مانند زمین‌لرزه) وضعیتی فراگیر است و مصونیتی از آن وجود ندارد. مگر مثلاً در حوزۀ سلامت و «پزشکی» شرایط غیر از این است؟ قاعده‌مندی در جامعه سُست شده و این سرآغاز بحران است. «روانشناسی» از اولویت‌هایِ مدّعیانِ «تحوّل علوم انسانی» در دهۀ اخیر بوده است. نمی‌دانم «سازمان نظام روانشناسی» چه موضعی دربارۀ دگرگونی سرفصل دروس دانشگاهی داشته، اما با وجود «علومِ انسانیِ منقول» و آموزش و ترویج آن، تعاریف «علم» و تخصّص هم احتمالاً دستخوش دگرگونی می‌شود – و چه جای گلایه و شکایت؟! کلام آخِر، نیازمند جدّیّت در بازاندیشی در مفهومِ «علم» هستیم. مشکل بنیادی‌تر از آن است که با انتشار چند لیست و توصیه قابلِ رفع باشد، احتمالاً مسأله «هستی‌شناسی» و «معرفت‌شناسیِ» ایرانی است که هنوز نمی‌تواند «علم» و «شبه‌علم» Pseudoscience را تحدید کند و پاره‌های معرفت را از هم بازشناسد (طبِّ سنّتی یا اسلامی همان‌قدر ابطال‌‌ناپذیر است که قانونِ جذب و شُکر).
پ.ن. 1 – مُراقبه/ مدیتیـشن Meditation، ، پاک‌سازیِ ذهن، حسِّ ناب، سیگنالِ مثبت، سابلیمینال (نفوذ به ناهشیار و عبور از دیوار دفاعی ناهشیار)، حالِ خوب، چاکرادرمانی Chakra Therapy، خودشناسی، بیداری، سوادِ زندگی، کیمیاگری، آگاهی، رشدِ فردی (فردیت)، تقویت عزّتِ نفس، هوشِ هیجانی، مهارت‌های ذهنی، لایف کوچ Life Coach، مربّیِ موفقیت وشتاب‌دهندۀ توسعۀ شخصی، مهارت‌های زندگی و موفقیت و NLP، رابطۀ عاطفیِ ایده‌آل، صداسازی، فنّ بیان، ارتباط مؤثّر، زبانِ بدنBody Language ، مربّی متافیزیک/کائنات، دنیایِ ماورا، آفرینش کوانتومی، قانونِ جذب Law of Attraction، قانون/معجزۀ شکرگزاری Thanksgiving، معجزۀ ذهن، انرژیِ مثبت، کارآفرینی و آموزشِ کسب‌وکار، ایده‌پردازیِ موفقیتِ مالی، هدایت کاری Business Coaching، فنگشوییFeng Shui / Chinese Geomancy ، و …
