#تمثیل_و_مثل_ها پدرتو درمیارم پدر سوخته ، زود گورتو گم کن ای | نیک پند
#تمثیل_و_مثل_ها
پدرتو درمیارم پدر سوخته ، زود گورتو گم کن
اینها اصطلاحات ناپسندی هستند که بارها شنیده ایم و شاید به زبان آورده باشیم. ولی آیا تابه حال به این فکر کرده ایم که دقیقا منظورمان از بیان این جملات عجیب و بی منطق چیست؟ و اینکه از کجا و چطور وارد زبان ما شده اند؟؟؟... حالا ببینیم تاریخچه و جریان این #ناسزا ها از چه قرار است.. پیشینه ی این سخنان به دوران مغول ها برمیگردد، مغول ها که خونریزی ها و کشتارهای بیشماری در طول تاریخ داشتند ، به مرد و زن و کودک و پیر ، رحم نمیکردند و همه را از دم تیغ میگذراندند تا مبادا از این میان کسی مردم دیگر روستاها را از ورودشان باخبر و برای مقابله با ایشان آماده سازد. ولی باتمام این جنایات و وحشیگریهایی که داشتند، یک چیز نزد ایشان احترام و ارزش زیادی داشت:... آنها نسبت به آرامگاهها جسارت نمیکردند. همین مسئله زمینه ساز دفن گنج و ثروت مردم و ساخت آرامگاهها و زیارتگاههای نمایشی شد تا کسی سراغ آن نرود. پادشاهان و سران مغول نیز از ترس بی احترامی دیگران به جسد و آرامگاه پس از مرگشان تلاش میکردند تا محل آرامگاهشان ناشناس و مخفی بماند و در اصطلاح گور خود را گم میکردند. امروزه نیز آرامگاه بیشتر فرمانروایان مغول ناشناخته مانده. اصطلاح #گم_و_گور شدن که تا امروز نیز همچنان کاربرد دارد نیز ریشه در همین باورهای مغولی داشته. همانگونه که توضیح دادم، مغول ها نهایت احترام را نسبت به آرامگاهها داشتند ولی در مقابل، نهایت بی احترامی و توهین به افراد را نیز بی احترامی به آرامگاه پدر همان فرد میدانستند. از نظر آنها اهانت به پدر افراد ، در واقع اهانت به هویت و پیشینه ی آنهاست و اگر میخواستند اوج دشمنی و کینه را نسبت به شخصی نشان دهند، #گور_پدرش را میشکافتند و جسد او را از خاک خارج میکردند (#پدرش_را_در_می_آوردند) و آن را به آتش میکشیدند. درست از این زمان بود که اصطلاح #پدر_سوخته در میان مردم رایج شد. یعنی کسی که دودمانش را به آتش کشیده اند و کاملا بی ریشه است.
