من هرگز ضرورت اندوه را انکار نمی‌کنم، چرا که می‌دانم هیچ چیز | 「 به رنگـِ نیلی 」
من هرگز ضرورت اندوه را انکار نمی‌کنم، چرا که می‌دانم هیچ چیز مثل اندوه روح را تصفیه نمی‌کند و الماس عاطفه را صیقل نمی‌دهد. اما میدان دادن به آن را نیز هرگز نمی‌پذیرم، چرا که غم حریص است و بیشترخواه و مرز ناپذیر... هر قدر که به غم میدان بدهی، میدان می‌طلبد و باز هم بیشتر و بیشتر!
