مرا دیگر انگیزه یِ سفر نیست. مرا دیگر هوایِ سفری به سر نیست. ق | نیــمای مـن
مرا دیگر انگیزه یِ سفر نیست. مرا دیگر هوایِ سفری به سر نیست. قطاری که نیم شبان نعره کشان از دهِ ما می گذرد آسمانِ مرا کوچک، نمی کند و جاده ئی که از گُرده یِ پُل می گذرد آرزویِ مرا با خود به افق هایِ دیگر نمی برد.
