به سویت ﺁمده ام
شرم زده و شرمسار
با دستانی ڪه از خالی سرشارترند...!
ودلی ڪه گرچه از بسیاری قصور
رویی برایش نمانده
ولـــــی باز سرتاسرش سرشار از امید ﺁبرویی نزد ٺوست...
ﺁری خداوند
من با دلم ﺁمده ام...
با همه ی ﺁنچه ڪه موجودیتم را بر ﺁن نهادی
وٺو پروردگارم...
چه مهربانی
و چه بی وصف مهربانی
ڪه هرباره و هر بار خالی دستانم را
سیراب رحمتت میگردانی
و با همه ی رحمانیتت در میابیم
ای مـــــهربانترین مهربانان
#نفیسه_معتکف
www.nmotakef.com
@nmotakefmosbatandishi
